آناتول بیسک مشهور به آلن بسکه، فرزندِ بازرگانِ تمبر و شاعرِ معروف، الکساندر بیسک، در ۱۹۱۹ در ادسای اکراین بهدنیا آمد. به بلژیک رفت و تحصیلاتِ خود را در دانشگاه بروکسل آغاز کرد و در سوربن پیگرفت. در ۱۹۵۸ برای دوسال به امریکا رفت و در دانشگاهِ براندیس، استادِ ادبیات فرانسه شد. پس از آن به فرانسه بازگشت و به تدریس ادبیات امریکایی در دانشگاهِ لیون پرداخت. در ۱۹۸۰ به تابعیت فرانسه درآمد و در ۱۹۹۸ در پاریس درگذشت.
اما ورای اینها که بنگریم، او شاعر است و شاعر بودنش یگانهترین خصلتِ برآمده از آثارش. آثاری که پرکاری او را در زمینههای مختلف هنری نشان میدهد. پسِعمری که گذرانده، بالغ بر بیست عنوان رمان، چندین نمایشنامه، تاتر، داستانِ کوتاه، سی دفتر شعر و بسیاری مقاله دارد. آثارش به زبانهای متعددی ترجمه شدهاست؛ و جایزههای ادبی بسیاری را، از جمله جایزهی شعر گنکور، برای او به ارمغان آوردهاند.
بخش زیادی از نوشته ها واقعا ضعیف بود.تک و توک جمله هایی داشته که خوب بودن. شاعری واقعا بلدی میخواد حالا شاید در فرهنگ و کشور خودش به اینا بگن شعر ولی برای مایی که خیام سعدی مولانا و... داریم واقعا فقط یک سری نوشته هستن اینا.
مراقب هم باشیم هوای هم رو داشته باش یم هم دیگه رو تنها نزاریم.