واژهی باران بهانهی خوبی است برای باز کردن باب تبادل دیدگاهها با مخاطبین عزیزی که احتمالاً این سطور را مطالعه میکنند.
فرهنگ و ادب در کشور باقدمت و بادوام ما، از ریشههای مانا و پابرجایی است که روح اندیشه و باور مردم ما را بارور ساخته است. اگرچه فرهنگ و ادب از یک خانواده و در کنار هم انسانهای فرهیخته و اندیشمند را میسازند، اما ادب جایگاه دیگری دارد.
باران یک واژه است و یک حقیقت که از آسمان و از دل ابرها فرومیریزد و نشاط و طراوت را در گسترهی گیتی میپراکند. این ویژگی به واژه هم اثر خود را بخشیده تا جایی که هر وقت نام باران را میشنویم، شادابی در ذهنها تجسم میشود. همین باران که مظهر لطـافت است در شرایط خاص خود میتواند مؤثر و اثرگذار خوب یا نازیبا در جامعه باشد.