کتاب چهلچراغ نشر خیمه

حافظۀ تاریخی شیعه مشحون است از آثاری درخشان و هنرنمایی‌هایی در وادی شعر و ادب از شاعرانی نادره‌گوی که در تبیین معارف آسمانی و دفاع از حقانیت ائمۀ معصومین(ع) و نشر و گسترش اندیشه‌های تابناک آن ذوات مقدسه(ع) به میدان سخن‌روی آورده، گوی توفیق و کرامت در خم چوگان طلب و ارادت درآورده‌اند. هنوز ابیات شعر پرشور فرزدق بر تارک ادبیات شیعه می‌درخشد و در حافظۀ مهرورزان به آستان اهل بیت(ع) خودنمایی می‌کند. هنگام که هشام بن عبدالملک به تجاهل، امام‌سیدالساجدین و زین‌العابدین علی بن الحسین(ع) را انکار می‌کند و فرزدق در میان هیاهوی حج‌گزاران که در حال طواف‌اند، بانگ بر وی می‌زند که: هذا الذی یعرف البطحاء و طأته والبیت یعرفه و الحلّ و الحرم هذاابن خیر عبادالله کلهم هذا التقی النقی الطاهر العلم هذا علی رسول‌‌الله والده أمست بنور هداه تهتدی الظلم هذا ابن فاطمة ان کنت جاهله بجده انبیاء الله قد ختموا اذا رأته قریش قال قائلهم الی مکارم هذا ینتهی الکرم یغضی حیاء و یغضی من مهابته فلایکلم الا حین یبتسم ینشق نور الهدی من نور طلعته کالشمس ینجاب عن اشراقها الظلم ما قال لا قط الا فی تشهده لولا التشهد کانت لاؤه نعم الله شرفه قدرا و اعظمه جری بذاک له فی لوحه القلم