این قصه را دوست دارم، چون باور دارم که ترسیدن، ترسو بودن نیست. باور دارم که کوچک بودن، ناتوان بودن نیست.
میدانم که همیشه، همهی مشکلات بزرگ را نمیتوان حل کرد؛ امّا... باور دارم که میتوان تا پایان، آنها را تحمل کرد.
این قصه را دوست دارم، چون هر بار که به یادش میافتم، خندهام میگیرد.