در این اثر، آریستوفان شخصیتهای آثار اوریپید را مورد تمسخر قرار میدهد. آریستوفان ــ این فیلسوف هنرمند ــ زیباترین اندیشهها و تلخترین وقایع را با نازیباترین واژگان به طنز میکشد. شاید تلخی موجود در آثارش با تلخی حاضر در آثار اوریپید برابری میکند. ولی او به طرزی هنرمندانه این تلخی را در قالبی مضحک به نمایش میگذارد. کمدیهای او در عین اینکه مملو از اندیشههای فلسفی، سیاسی، ادبی و... است، سرشار از اشارات بسیار تند و نمادین جنسی است. این مهارت آریستوفان است که به یاری دو بعد متناقض موجود در تفکرش، به ایدئولوژیِ پر از دغدغه، اضطراب، تلخی و درد، جامه طنز می پوشاند
در این نمایشنامه، زنان اسپارت و آتن به سرکردگی زنی انقلابی به نام لیسیستراتا از همخوابگی با شوهران خود، خودداری میکنند تا صلح برقرار گردد. عاقبت مردان این دو ایالتِ در حال جنگ، مجبور به عقد پیمان صلح می شوند.