سید مهدی شجاعی و بهزاد بهزادپور را در مقام فیلمنامهنویس بدون شک میتوان مؤلف دانست که البته منظور از مؤلف، نویسنده صاحب تفکر و سبک منحصر به فرد خودش است که متن او و خوانشش چیزی دست کم از تماشای یک اثر سینمایی بر مبنای همان متن ندارد؛ این ادعایی است که شجاعی و بهزادپور با حضور در پروژههای سینمایی فراوان در مقام نویسنده آن را به سادگی به اثبات رساندهاند.
داستان این فیلمنامه از ورود ناگهانی جمعی از نوجوانان به یک ماجرای آدمربایی آغاز شده و در ادامه مأموران یک کلانتری غیرانتفاعی که وظیفه خودشان را حفاظت از جان و مال اهالی محل به ویژه کودکان میدانند، به کمک آنها می شتابند.
موقعیت انتزاعی ترسیم شده در این فیلمنامه در کنار حضور افراد و موقعیتهایی که به طور عمومی کمتر امکان تحقق و تصور آنها را در موقعیتهای عادی میتوان داشت، حاکی از تمایل نویسندگان این اثر به تجربه فضاهای تازه در حوزه داستانگویی برای نوجوانان در قالب فیلمنامه را دارد که در صورت مبدل شدن به فیلم سینمایی نیز میتواند در کنار خلق موقعیتی مفرح، داستانی آکنده از هیجان را نیز برای مخاطبانش فراهم آورد.