کتاب مادر انقلاب مونا اسکندری نشر روایت فتح

نوشتن از خاطرات او هیچ نسبتی با من نداشـت. او سال ها بـر نفس خود کار کرده و آن را به بند کشیده بود، اما من، پر بودم از قیدهایی که برای انقطاعشان باید مثل او از همۀ تعلقات میگذشتم تا محرم حرف هایش باشم. سال ها پای شنیدن خاطراتش نشسته بودم، اما تنها شنونده ای بودم که به اندازۀ کولۀ کوچکش، توشه برمیچید و حالا، در نقش و قالب نویسنده ای بودم که بدون مدد الهی و لطف و مرحمت راوی و دعایش، راه به جایی نمیبردم. راوی کتاب، فردی عادی نبود. او سال ها برای آنچه اعتقـاد داشت مبارزه کرده بـود، درد کشیده بود و باز هم کم نیاورده بود. او ایوبوار از دریای پرتلاطم بحران ها و بال ها عبـور کرده بـود و دردهایش را به دشت کربا برده و با تأسی به زینب کبری آن ها را کوچک و تحمل پذیر کرده بود.