کتاب نیای خوب رومن کرزناریک نشر انتشارات مازیار

در حالی‌که این کتاب زیر چاپ بود، ویروس کرونای جدید (کووید-۱۹)، به گسترش مرگبارش در سراسر جهان ادامه می‌داد و احتمال بروز موج دوم آن داشت در برخی از کشورها پدیدار می‌شد. با این که خانواده‌ها، جوامع، کسب‌وکارها و دولت‌ها در حال مقابله با فوریت شدید بحران هستند، طبیعی بود که این پاندمی توجه ما را به زمان حال معطوف کند. در میانه‌ی چنین تهدید فوری، تفکر بلندمدت چه بینش‌هایی را به همراه دارد؟

ناگفته پیداست که کشورهایی که پیش از این برای پاندمی‌های احتمالی آمادگی بلندمدت داشته‌اند، تاکنون توانسته‌اند با این ویروس به طور مؤثرتری مقابله کنند: تایوان با استفاده از تجربیات‌اش از شیوع سارس در سال ۲۰۰۳، مکانیزم‌های آزمایش و پیگیری ویروس را برقرار کرده بود، لیکن پاسخ ایالات متحده با اختلال روبرو شد، زیرا این کشور واحد پاندمی شورای امنیت ملی را در سال ۲۰۱۸ منحل کرده بود. در عین حال، تأثیرات فاجعه‌بار کووید-۱۹ یادآور آن است که باید به فکر، برنامه‌ریزی و تخصیص بودجه برای خطرات متعدد در آینده باشیم- نه تنها تهدید پاندمی‌های بیشتر، بلکه بحران اقلیمی و پیشرفت‌های ولنگ و باز تکنولوژیکی.

به یقین پاسخ بشریت به این ویروس پیامدهای بلندمدتی خواهد داشت که بر دهه‌های آینده تأثیر‌گذار خواهد بود. ممکن است بسیاری از دولت‌ها تلاش کنند به آن دسته از توانمندی‌های اضطراری چنگ بزنند که به خود اختصاص داده‌اند - مانند نظارت بیشتر بر شهروندان- لیکن این امر می‌تواند رژیم خودکامه‌ای بر جای بگذارد و امکانات دموکراتیک جدید را تضعیف کند. از سوی دیگر، گسستی که این پاندمی ایجاد کرده است، می‌تواند فضای لازم را برای بازنگری بنیادین در سیاست‌ها، اقتصادها و سبک‌های زندگی ما فراهم کند. درست همان طور که نهادهای پیشگام بلندمدتی مانند دولت‌های رفاه و سازمان جهانی بهداشت از دل ویرانه‌های جنگ جهانی دوم برخاستند، چه بسا ویروس کرونا نیز تفکر بلندمدتی را برانگیزد که برای به چالش‌ کشیدن خطرات کوتاه‌مدت و ایجاد تاب‌آوری در برابر آینده‌ای نامعلوم ضروری است.

حالا که داریم این بحران پشت سر می‌گذاریم می‌توانیم با اتخاذ تصمیمات خردمندانه و بلندمدت به نیاکان خوبی تبدیل شویم که نسل‌های آینده سزاوار چنین نیاکانی هستند.