کتاب آوای چکاوک‌ها مرضیه حسینی نشر هامون نو

نوشتن حاصل اندیشیدن است. تراوش چکیده¬های درونی هر فرد است. نوشتن فاصله¬های بودن و نبودن است. هرگاه نوشتن آغاز می¬شود، فریاد¬ها فوران می¬کنند. وقتی نگاه¬ به نقطه¬های دلکش زندگی خیره می¬شود، اندیشه¬های سبزمی¬رویند، جوانه می¬زنند ومنظره¬ها و تصاویر چشم نوازی را می¬آفرینند.

این اندیشه¬های سبز که از دریچه¬ی ذهن هر فردی جاری می¬گردد، زیبا، چشم نواز و دلنشین است. فرقی نمی¬کند که بزرگ باشی یا کوچک، نویسنده باشی یا خواننده، مهم این است که تمامی این تصاویر تو را به وجد می¬آورد. تورا به فراسوی بودن و نبودن می¬برد. نهایت زیبایی را برایت خلق می¬کند و در یک لحظه تو را فارغ می¬کند از هر دغدغه ای که ذهنت را مشغول کرده است.

آری تراوش اندیشه¬ها، زیباست. چه در قالب آبشاری بزرگ، سرازیر شود و چه در چکه¬ چکه¬ی آخرین بارش یک ابـرببارد. چه در حرکت موزون موج جلوه گر شود و چه آرام آرام از نـادوانِ پشت بـامِ خانه¬ای کاه گلی، خود را به حیاط خانه برساند. اندیشه¬هایی ناب که به مرداب جان می¬دهـد، کـلاغ را زیباترین می¬کند و از گرگ ها، مهربانترین صورت را به تصویر می¬کشد. از گلوله¬های سفیدِ برف، هُـرم و گرمای خورشید، بیرون می¬آورد و قرار و سکون را در طوفانی¬ترین تندبـادها قرار می¬دهد. آرام¬تـرین لحظه¬ها را بر بلندای پریشان¬ترین موج دریـا می¬نشاند و در آن لحظـه تـو می¬مانی و نجوایی لطیف وگوش¬نواز که در تو طنیـن انـداز می¬شود و این می¬شود که زشت و زیبا و خوب و بد همه از یک حلقه به دیوار دلت، آویزان می¬شوند.

 اگر خالق تمام این زیبایی¬ها و آفریننده ایـن هـمه تـصاویر دلـکش، ذهن¬هـای پاکی باشند که تو هر روز از سرچشمه¬ی وجودشان جان می¬گیری، چه گوارا می¬شوند آن واژه¬هـا و چـقدر دوست داشتنی می¬شوند آفرینندگان این مجموعه¬ی زیبا!