کتاب کاپیتان محتاط نشر انتشارات علمی و فرهنگی

آلیور دورمان، ناخدای کشتی باری بازرگانی مسلح آلیوبرنچ که ده توپ و پنج سرنشین داشت و مبدأ حرکت و محل اقامت دائمی‌اش شهر اروندل واقع در ایالات متحد امریکا بود، گونیا‌به‌دست و حساب‌کنان سر خود را بیرون کرد تا به بادبادن‌های کشتی نظر کند. ریش بزی خاکستری رنگش گویی با نوک تیز خود، شراع‌های برزنتی را که با نسیم ملایم استوایی نیم‌باز گشته بود تا پس از لحظه‌ای باز بر روی هم بیفتند، سرزنش می‌کرد. پنداری که اشعۀ جانگداز خورشید مرداد ماه، شراع‌های این کشتی را از بزرگ و کوچک، خسته و بی‌حال ساخته بود.

گفتی که منظرۀ مطلوب و لذت‌بخشی در برابر نظر داشت، زیرا آهسته به سوت زدن پرداخت و به جلوی عرشۀ کشتی نگاهی پرامید انداخت و به قطب‌نما دقیق شد و همچنان که کشتی بر اثر امواج ناچیز و خرد اندک حرکت می‌کرد و در میان اندیشه غوطه می‌خورد، بخار آب از پیرامون عرشۀ کشتی و حتی داخل آن، به آسمان تنوره می‌کشید. ناویان در وسط عرشه با پاهای برهنه و تنی که تا کمر عریان بود، طناب می‌بافتند. شراع دکل کوچک جلوی کشتی و بادبان‌های دکل بزرگ وسط، بر آن‌ها سایه افکنده بود و آن‌ها را از گزند اشعۀ سوزان آفتاب استوایی حفظ می‌کرد. هنگامی که نگاه ناخدا بر این گروه افتاد، ملاحی از جا برخاست و بی ملاحظۀ لباسی که بر تن داشت، سطلی از فراز نردۀ کنار عرشه به آب انداخت و آهسته آن را بالا کشید و آب آن را بر شانه‌های خود ریخت، سپس با تردید و شگفتی به درون سطل خیره شد.

-از متن کتاب-