کتاب پاریا / قوی‌تر نشر انتشارات مهرگان خرد

[گوشهٔ دنجی از کافه‌ای زنانه. دو میز کوچک آهنی، یک مبل با روکش مخمل قرمزرنگ، چند صندلی. خانم ایکس لباس زمستانی پوشیده، وارد می‌شود، یک سبد ژاپنی در دست دارد. خانم ایگرگ نشسته، یک بطری نیمه‌خالی آبجو در مقابلش قرار دارد. در حال خواندن مجله، بعد از مدتی مجلهٔ دیگری را برمی‌دارد.]

خانم ایکس عصربه‌خیر آمه‌لی. در این شب کریسمس؛ تنها، مثل آدم‌های منزوی و بدبخت، این‌جا نشسته‌ای!

[خانم ایگرگ نگاهی سرسری می‌اندازد. سرش را تکان می‌دهد و به خواندن مجله ادامه می‌دهد.]

می‌دانستی تنها نشستن تو در این شب کریسمس، توی این کافه، برای من چقدر عذاب‌آور است؟ یاد عروسی‌ات اُفتادم که تو گوشهٔ آن رستوران پاریسی نشسته بودی و داشتی مجلهٔ فُکاهی می‌خواندی، درست زمانی که داماد داشت با مهمان‌های دیگر بیلیارد بازی می‌کرد. [با تعجب] داشتم با خودم فکر می‌کردم، زندگی که این‌طور آغاز شود، فرجامش چه خواهد شد؟ بیلیاردبازی آن هم در شب عروسی!

[خانم ایگرگ می‌خواهد حرفی بزند.] 

تو هم نشسته بودی و داشتی مجلهٔ فُکاهی می‌خواندی! متوجهی؟ این‌ها را نمی‌شود کنار هم گذاشت.

[پیشخدمت وارد می‌شود و یک فنجان شکلات برای خانم ایکس می‌گذارد و بیرون می‌رود.]

-از متن کتاب-