کتاب حرف‌های جامانده نشر متخصصان

ادبیات عبارت است از نوعی آثار خلّاقانه مکتوب که دارای ارزش بالا و ماندگاری هستند. شعر و انواع آن در ادبیات یکی از اشکال رایج ادبیات است که نکته‌ا‌ی را به مخاطب ارائه می‌کند. البته برای نوشتن این شکل از ادبیات داشتن مهارت کافی مورد نیاز است. شعر از زبان توصیفی، مانند ابزارهای ادبی استفاده می‌کند.

با این حال، شعر دارای نوشتار، ویژگی‌ها، اهداف و ساختار منحصر به‌‌فردی است که استفاده از آن زیبایی یک متن را دو چندان می‌کند.

شعر رستاخیز کلمات است چنان که استاد شفیعی کدکنی در مورد این کلام موزون در کتاب موسیقی شعر می گوید: شعر حادثه ای است که در زبان روی می دهد و در حقیقت گوینده شعر با شعر خود عملی در زبان انجام می دهد که خواننده میان زبان شعری او و زبان روزمره عادی تمایزی ایجاد کند.کسی که در تعریف شعر، وزن و قافیه را اساس قرار می دهد، درک او از قیامت کلمه ها و تمایز زبان شعر از زبان مبتذل و اتوماتیکی، در حد وجود وزن و قافیه و یا عدم آنهاست. آن که فراتر ازین می رود و شعر را در کاربرد مجازی زبان تعریف می کند، او نیز تمایز یا قیامت کلمات را در جا به جا شدن مورد استعمال آن ها می داند و بدین گونه هرکسی از ظن خود، یار این مفهوم می شود.” این جا همان نقطه آغاز التذاذ است، که هر چه درک عمیق تر و فهم وسیع تر باشد، میزان این التذاذ و کامجویی از شعر نیز بیشتر می شود. نیاز به تاکید دوباره می نماید که؛ تفاوتی است میان مدارج کلام موزون و کلام منظوم و کلام شاعرانه و الزامی هم برای جمع آن ها نیست. چه بسا کلام منظومی که شاعرانه نیست و هم اشعاری که به قاعده وزن و نظم سروده نشده اند.