کتاب واکاوی مهمترین مسائل اجتماعی استان لرستان جلد 50 نشر هامون نو

در مجموع شاید بتوان گفت:

1-در همه شهرستانها ضعف فعالیت مدنی و اجتماعی و عدم حضور سازمان های مردم نهاد به صورت آشکار وجود دارد. به زعم این افراد در شهرستانهای کوچک فعالیت های اجتماعی رسمی ان جی اوها تحمل نمیشود و در کسب مجوز به این نوع فعالیت ها سخت گیری های زیادی بعمل امی اید. به طوریکه این افراد از گرفتن مجوز سازمان های مردم نهاد منصرف شده اند.بنابراین توجه به ایجاد و تقویت سازمانهای مردم نهاد و اموزش انها ضروری می باشد..

2-بسیاری از مسایل اجتماعی در شهرستانها فاقد متولی خاصی می باشد. در این شهرستانها تنها نهادهایی مانند کمیته امداد و بهزیستی به عنوان نهاد خیریه ای کمک هایی به طبقات پایین و اسیب دیده ارایه می دهند و با توجه به درصد بالای فقر و بیکاری و عدم پوشش سیستم تامین و حمایت اجتماعی درصد بسیاری از خانواده ها از چتر پوشش نهادهای حمایتی خارج بوده و با گسترده ترشدن فقر در این شهرها امکان سقوط بسیاری از خانواده ها به سوی اسیب های اجتماعی بیشتر می باشدو کمترخدماتی به افراد و خانواده های اسیب پذیر به لحاظ روحی و روانی و اجتماعی داده میشود و یا پوشش ارایه شده فراگیر نمی باشد.

3-آسیب های نوپدیدی در این سالها ظهور کرده اند که نیاز به توجه بیشتری دارند: اعتیاد جوانان در روستاها، ازدواج دختران زیر 18 سال در روستا و شهرها، مهاجرت مردان به شهرهای بزرگ بدون خانواده و افزایش طلاق عاطفی و صوری در میان طبقات متوسط و پایین جامعه ، پدیده شوتی گری ( جابجایی بار توسط مردان جوان با ماشین سواری از مناطق بندری جنوب به شهرهای مرکزی که با اسیب های زیادی مانند تصادف و جریمه و زندان و مرگ راننده ها و.. همراه است) و بالا رفتن درصد دختران ازدواج نکرده بالای 40سال در کنار فقر و بیکاری  خانواده ها نیاز توجه جدی دارد.

4-پیشنهاد میشود نهادهای متولی با قدرت و اختیارات و بودجه کافی برای رفع این اسیب ها تشکیل شده و با تشکیل چنین جلساتی با محوریت انجمن های علمی مانند انجمن جامعه شناسی ایران ،مسایل اجتماعی هر منطقه را شناسایی نموده و با شناسایی علل و پیامدها وراهکارها ازطریق گفتگوهای جمعی محلی اقداماتی را در این مناطق انجام دهد. واقعیت این است که مشغول کردن نهادهای مختلف به شناسایی مسایل و درگیر بودن جزیره ای نهادها بدون هماهنگی بین انها و عدم تقسیم کار معین می تواند تنها به نوعی سرگرمی بوروکراتیک و یا رفع تکلیف نهادی نهادی تعبیر شود که تنها میخواهد بودجه را مصرف نموده و مستندات صوری تعریف نماید.درحالیکه عمق بحران مسایل اجتماعی بسیار نگران کننده است و نیازمند توجه زیادی دارد. 

5-در پایان به متولیان امر باید هشدا داد که انچه که از این کارگاه ها برداشت شد این است که باوجود این مشکلات اجتماعی ذخیره اجتماعی و فرهنگی که توانسته جامعه را در این مدت سرپا نگه دارد رو به فرسایش جدی است و اگر کار جدی انجام نشود ما با نوعی فروپاشی اجتماعی در بعضی اقشار و محلات ناشی از انباشت همزمان اسیب های اجتماعی روبرو هستیم و این میتواند پیامدهای سیاسی و اجتماعی جدی هم برای جامعه و هم حکومت در برداشته باشد..

امید که تا دیر نشده گامی برای اصلاح و بهبود وضعیت اجتماعی برداشته شود..و شایسته نیست که مردمان در چنین وضعیتی به سر ببرند.