مجموعه حاضر از دو بخش جامعهشناسی هنر و فلسفه هنر شکل گرفته است. جامعهشناسی هنر از چند دهه گذشته به اینسو به رشتهای پویا و بالنده تبدیل شده است که گستره مطالعاتی آن، موضوعات و مسائل بسیار متنوعی را دربرمیگیرد. از یکسو به تحلیلهای سطح خُرد جامعهشناختی میپردازد و برای مثال، زندگی و فعالیتهای عملی هنرمندان و موقعیت اقتصادی و اجتماعی آنها را به تحقیق میگیرد؛ و از سوی دیگر به تأملات سطح کلان روی میکند و مسائلی همچون جایگاه هنر و افتوخیزهای آن در ساختار کلی جوامع مدرن را موضوع مطالعه خود قرار میدهد. جامعهشناسی هنر در بخش نظری نیز، بهویژه در دو دهه اخیر، پویشی نظرگیر داشته و کتابها و مقالات پرمحتوایی توسط جامعهشناسان درباره مسائل نظری هنر نگاشته شده است.
فلسفه هنر یا زیباشناسی که از دیرباز درباره مسائل مربوط به تعریف و چیستی هنر، نظریه هنر، رابطه زیبایی و هنر، و خودمختاری هنر به تأمل میپرداخته، در روزگار کنونی بر مفاهیمی چون ارزش زیباشناختی، تجربه زیباشناختی، معیارهای داوری زیباشناختی و نگرش زیباشناختی تکیهای ویژه داشته است. همچنین روند غالب در زیباشناسی معاصر، بر گرایش به تحلیلهای موشکافانهای از نقش نظریه در نقدهای هنری، بررسی ضرورت و امکان صورتبندی تعریفی جامع و مانع درباره هنر، هستیشناسی هنر و مسائل مربوط به اصالت آثار هنری، نظریه نهادی، هرمنوتیک و تأویل متن، قصد مؤلف و اهمیت آن در نقد هنر و جز اینها متمرکز بوده است.