کتاب میمون بازی، قرارمدار جلد 3 نشر موسسه فرهنگی هنری نوروز هنر

به من گوش بده

توبیاس هشت ساله گفت: «چه خوش شانسی. همه به حرفهات گوش میدن.»

و بله توبیاس. من خوش شانسم. آن قدر خوش شانسم که همه به حرف هایم گوش می دهند. بعضی وقت ها.

ولی وقتی با توبیاس و بچه های دیگر در مدرسه ی اِجوکِر در کینگستون می نشینم (گه گاه دوشنبه صبح ها به این مدرسه می روم تا برنامه ای به نام دایره ی شنیدن را اجرا کنم) قصدم این نیست که دیگران به حرف هایم گوش کنند. می خواهم گوش بدهم. خوب هم گوش بدهم.

در این صبح ها تمام تمرکزم روی این است که چطور گوش بدهم، درست مثل وقت هایی که گفت وگویی خصوصی را با موضوع درد یا معاشقه ضبط می کنم، یا وقتی جایی در یک چادر گرم و غبارآلود بین دو گروه مخالف واسطه شده ام، یا برای تسهیل گفتوگوی اعضای یک هیئت مدیره در کسب وکاری جهانی حاضر شده ام. موقعیت ها شاید تغییر کنند – ولی مهارت ها یکسان می مانند.