کتاب زیبا شناسی نشر چشمه

کتاب زیباشناسی

کتاب زیباشناسی نوشته‌ی لیان اِسکوبا یک اثر غیرداستانی است که در دسته بندی نظریه و نقد هنر فیدیبو قرار دارد و به بررسی و تفکر در مورد مفهوم و جاذبه‌ی زیبایی در دنیا و انسان‌ها می‌پردازد. این کتاب به بررسی مفاهیم زیبایی در هنر، فلسفه، روان‌شناسی، و جوانب دیگر زندگی انسانی می‌پردازد و سعی در پیشنهاد دیدگاه‌های جدید و تازه در مورد این مفهوم مهم دارد.

موضوع اصلی کتاب زیباشناسی این است که چگونه مفهوم زیبایی توسط انسان‌ها در مختلف زمینه‌ها و فرهنگ‌ها تعریف و تفسیر می‌شود. نویسنده تلاش می‌کند تا به پرسش‌هایی از قبیل زیبایی چیست؟، آیا زیبایی یک مفهوم نسبی است؟ و چگونه زیبایی تاثیرگذاری بر رفتار و انتخاب‌های ما دارد؟ پاسخ دهد. پیام اصلی کتاب زیباشناسی این است که زیبایی یک مفهوم چندگانه و نسبی است که در قلمروهای مختلف انسانی معنا و ارزش‌های متفاوتی می‌یابد. نویسنده تشویق می‌کند که افراد به دقت به زیبایی‌های مختلف در جهان اطراف خود نگاه کنند و درک کنند که این مفهوم پیچیده می‌تواند به انواع مختلفی تجربه شود.

لیان اِسکوبا به عنوان یک نویسنده و فیلسوف تلاش دارد تا مفاهیم پیچیده را در مورد زیبایی به خوانندگان ارائه دهد و تحت تأثیر آثار هنری، تاریخ، و فلسفه، به آنها در درک بهتر این مفهوم کمک کند. او نیز به دنبال تحریک تفکرات خوانندگان و ارتقاء آگاهی آنها در مورد زیبایی است.

کتاب‌های دیگر لیان اِسکوبا:

1. فلسفه و هنر: ارتباطات تطبیقی

2. عشق و واقعیت: روان‌شناسی روابط انسانی

3. فلسفه معنا: در جستجوی معنا در زندگی

4. هنر و آزادی: بررسی تأثیر هنر بر جامعه و فرهنگ

چرا باید کتاب زیباشناسی را بخوانیم

اگر به مفهوم هنر و تفکراتی عمیق در مورد آن علاقه دارید، این کتاب به شما کمک می‌کند تا دیدگاه‌های جدیدی در مورد زیبایی پیدا کنید و درک بهتری از نقش آن در زندگی انسان‌ها داشته باشید. همچنین، اگر به فلسفه، هنر، و روان‌شناسی علاقه دارید، این کتاب می‌تواند یک منبع ارزشمند برای تفکر و گفتگو باشد.

در بخشی از کتاب زیباشناسی می‌خوانیم

شكل‌گيری زيباشناسی به‌منزله‌ی يك رشته‌ی مستقل، چنان بااهميت بود كه نمی‌توان آن را صرفآ به اضافه‌شدنِ شاخه‌ای جديد به درخت معارف بشری فروكاست.

آنچه به وجود آمد صرفآ مجموعه‌ای از اصطلاحات و واژگان نبود كه به هدف سروسامان‌دادن به مطالب پراكنده‌ی ازپيش‌موجود مدون شده باشد. نكته‌ی جديد، توجهی بود كه از اين تاريخ به بعد همزمان به هنر اعصار گذشته و هنرمندان و آثار هنری همان روزگار مبذول می‌شد.

اما اين خودمختاری زيباشناسی به‌راستی چه معنايی دارد؟ با وجود سابقه‌ی طولانی فعاليت هنرمندان در طول اعصار گوناگون، چرا زيباشناسی در قرن هجدهم پديدار شد؟ در واقع هنر در تمامی دوران‌ها و در همه‌ی سرزمين‌ها وجود داشته است. اگر از دوره‌ی نوسنگی بگذريم، آيا نمی‌توان گفت كه قرون مختلف، از روزگار كهن يوناني‌لاتينی گرفته تا عصر حاضر، براساس دوره‌های مختلف شكوفايی هنری از يكديگر متمايز می‌شوند؟ با توجه به اين مطالب، چگونه بايد تأخير پيدايش تأملات مستقل و اختصاصی درباره‌ی آفرينش هنری را توضيح داد؟

برای پاسخ‌گفتن به اين پرسش‌ها بهتر است نخست معنای واژه‌ی خودمختاری را روشن كنيم.

علی‌رغم برخی پيوستگی‌ها، معنای «خودمختاری زيباشناسی» متفاوت است از معنای «خودمختاری هنر». می‌خواهيم درباره‌ی تفكر اختصاصی‌ای بحث كنيم كه فرض می‌گيرد موضوع مورد بررسی‌اش( يعنی هنر )معين و مشخص است. پس نخست بايد يادآوری كنيم واژه‌ی هنر كه از واژه‌ی لاتين ars (به معنای كنش، عمل و مهارت) مشتق شده، از قرن يازدهم تا قرن پانزدهم ميلادی به فعاليت‌هايی اطلاق می‌شد كه با صناعت و پيشه‌وری و كار يدی، يعنی كارهای اساسآ دستی، مرتبط بودند. بنابراين، ايده‌ی زيباشناسی به معنای مدرن كلمه زمانی ظهور كرد كه( جايگاه)هنر بازشناخته شد و از كارهای يدی تمايز يافت. براساس اين مفهوم جديد، هنر عملی بود عقلانی و غيرقابل تقليل به فعاليت‌های صناعی و تكنيكی صرف.

پیشنهادهایی به علاقمندان کتاب زیباشناسی

·      کتاب در باب مشاهده و ادراک

·      کتاب تاریخ هنر

·      کتاب جامعه شناسی هنر