کتاب نقش شخصیت و خودتنظیمی در عملکرد تحصیلی اثر محمدجابر یونسی نشر انتشارات فرنام

آموزش و پرورش حلقه و زنجیره متصل‌کننده‌ی تجربیات بشری در اعصار گوناگون بوده است. آموزش و پرورش به حق یکی از بزرگ ترین و پیچیدهترین نظام های اجتماعی محسوب می شود، سازمانی که از دیر باز نقشی سازنده در بقاء و تداوم فرهنگ و تمدن بشری داشته و امروز نیز سنگ بنای توسعه فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هر جامعه‌ای است. این آموزش و پرورش است که می‌تواند انسان واقعی را بسازد و استعدادهای او را شکوفا نماید. آموزش و پرورش در تعریف جامعه‌شناسانه عبارت است از تدوین نسل بالغ امروزی برای تربیت فردا. آموزش و پرورش زمینه‌ای است که برای انسان شدن، چنان که کانت می‌گوید: "بشر تنها با تعلیم و تربیت می‌تواند آدم شود." بی‌شک این آموزش و پرورش صحیح است که آینده را شکل می دهد و به حدی مؤثر و تعیین کننده‌ است که بخش زیادی از پیشرفت‌های جامعه به آن بر می‌گردد. از وظایف اصلی نظام‌های آموزشی در هر کشور انتقال میراث فرهنگی جامعه، پرورش استعداد‌های دانش‌آموختگان و آماده‌کردن آنان برای شرکت فعال در جامعه است. بنابراین آموزش افراد به منظور تصدی امور مختلف ضروری می‌نماید و مسأله موفقیت یا عدم موفقیت در امر تحصیل از مهمترین دغدغه‌های هر نظام آموزشی در تمامی جوامع است. موفقیت و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان بیانگر نظام آموزشی کارآمد و موفقی است که توسعه‌ی پایدار از نتایج حتمی چنین نظامی خواهد بود. زیرا آموزش و پرورش از ارکان اساسی رشد و توسعهی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هر کشور به شمار میرود و امروزه نقش آن در بهبود شرایط زندگی افراد و جامعه بر همگان آشکار است. از آن جا که آموزش و پرورش زیر بنای توسعه اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است، بررسی عوامل مؤثر بر پیشرفت و ترقی جوامع پیشرفته نشان می‌دهد که همه این کشورها از آموزش و پرورش توانمند و کارآمد برخوردار بوده‌اند. بنابراین توجه بیشتر به تعلیم و تربیت و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان در این دوره مهمترین عامل پیشرفت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی جامعه است که تأثیر آن متوجه جامعه و خانواده است. -بخشی از مقدمه-