سه توجیه ضروری برای جوامع لیبرال در طول قرنها مطرح شده است. اول، یک منطق عملی است: لیبرالیسم راهی برای تنظیم خشونت است و به جمعیتهای متنوع اجازه میدهد تا با یکدیگر رفتاری صلحآمیز داشته باشند. دومین، توجیه اخلاقی است: لیبرالیسم از کرامت اساسی انسانی محافظت میکند و بهویژه خودمختاری انسانی. توجیه نهایی اقتصادی است: لیبرالیسم رشد اقتصادی و حفاظت از حقوق مالکیت و آزادی انتقال را ترویج میدهد. لیبرالیسم دارای ارتباط قوی با اشکال خاصی از شناخت است، بهویژه روش علمی که بهعنوان بهترین ابزار مورد توجه و دستکاری دنیای خارجی دیده میشود. در لیبرالیسم، تصور میشود که افراد بهترین قضات منافع خود هستند و میتوانند اطلاعات تجربی را در مورد دنیای خارج در ساخت این قضاوتها در نظر بگیرند. در حالی که قضاوتها لزوماً متفاوت خواهند بود، یک اعتقاد لیبرالی وجود دارد که در یک بازار آزاد از ایدهها، ایدههای خوب از طریق تأمل و شواهد از بین میروند.