تاریخ یکی از مهمترین و ارزشمندترین دانشهاست که کاربردهای فراوانی برای جامعهشناسی، شناخت مردمان جامعه و حتی شناخت یک واحد سیاسی (بهعنوان کشور) دارد.
تاریخ فقط قصه و داستان رویدادهای گذشته نیست که فایدهای نداشته باشد. تاریخِ گذشته به انسان امروزی شناخت میدهد. با این شناخت و بینش میتوان فردا را پیشبینی کرد و بالاتر از آن، میتوان آینده را بهدرستی ساخت.
شاهنامهی حکیم ابوالقاسم فردوسی شرح تاریخ سیاسی ـ اجتماعی گذشتهی ایران است؛ یعنی تاریخ است. چون تاریخ علمی مفید است، مطالعهی دقیق شاهنامه هم سودمند است. وانگهی شاهنامه غیر از مطالب تاریخی دارای ابیات حکیمانه و نیز مطالب گوناگونی است که در جهات مختلف، مفیدند و پرداختن به این کتاب ارجمند کاری لازم و سودمند است.
در این کتاب از قسمت تاریخ ایران در عهد کهن (پیش از باستان) گفتارهایی مفید را به اختصار تقدیم شما خوانندگان ارجمند مینمایم.
در نظر است سلسلهی نوشتاری در خصوص شاهنامهپژوهی و علوم بسیاری که در این کتاب بینظیر وجود دارد، تقدیم خوانندگان گرامی نماییم که قسمت نخست آن در ذیل میآید.
پس به یاری یزدان، جلد دوم این کتاب از دوران ایران باستان و جلد سوم از تاریخ ایرانِ پس از اسلام تألیف و تقدیم خواهد شد.