مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) که تبلور اسلام ناب محمّدی(ع) و متّکی بر منبع وحیانی است، معارف ژرف و عمیقی دارد که از اتقان، استحکام و برهان برخوردار می باشد و مطابق با فطرت سلیم انسان هاست؛ بر همین اساس است که حضرت امام رضا(ع) فرمودند: « فإنّ الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتّبعونا» [شیخ صدوق(ره)، عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲۷۵:۲]. این مکتب غنی و نورانی در پرتو عنایات الهی و هدایت ائمه ی اطهار(ع) و نیز مجاهدت هزاران جهادگر عرصههای علم و فرهنگ در طول قرون گذشته و حال، بسط و گسترش یافته است.
پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی(قدس سره) و تأسیس نظام اسلامی با تکیه بر قوانین اسلامی و با محوریت ولایت فقیه، افق های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدیدی را برای انسان های آزاده به ویژه مسلمانان و پیروان و محبّان اهل بیت(ع) گشود و توجه بسیاری از نخبگان و مستضعفان جهان را به خود معطوف کرد.
مجمع جهانی اهل بیت(ع)، مولود این دگرگونی مبارک است که به ابتکار مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظلّه العالی) در سال ۱۳۶۹شمسی/ ۱۹۹۰میلادی تأسیس شد و تاکنون خدمات شایانی را در تبلیغ معارف قرآن و اهل بیت(ع) و حمایت از پیروان اهل بیت(ع) در سراسر جهان انجام داده است.