با توجه به اینکه مراکز اقامتی یکی از مهمترین اجزاء و عناصر نظام گردشگری میباشند، کمیت و کیفیت این مراکز در میزان تحولات رو به رشد گردشگری به ویژه در میزان جذب و جلب رضایت گردشگران، بسیار مهم و حائز اهمیت است. سابقه نه چندان طولانی گردشگری و عناصر تشکیل دهنده آن، بخصوص صنعت هتلداری در ایران، موجب شده تا مراکز اقامتی و میزان جذب گردشگر و همچنین سطح تخصص و مهارت کارکنان، نحوه بر خورد پرسنل بخشهای مختلف مراکز اقامتی با میهمانان، آداب دانی و آشنایی با تکنیکهای میهمان نوازی و تسلط بر اجرای بایدها و نبایدهای هتلداری و... را تحت تاثیر قرار داده و با چالشهای جدی مواجه سازد. این مسئله به ویژه در مورد استانهایی که در حاشیه قرار دارند مانند استان کردستان، به خصوص در شهرهای مرزی این استان مانند شهر مرزی مریوان، به وضوح قابل ملاحظه است...
-قسمتی از متن کتاب-