کتاب دیپلماسی عمومی، جلد 2 محمدحسن شیخ الاسلامی نشر انتشارات مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه

آنچه پیش روی شماست بخش دوم از کتاب «دیپلماسی عمومی» است. بخش اول که در هشت فصل نگارش یافت، کوشش داشت خواننده را با مبانی نظری حوزۀ دیپلماسی عمومی و مفاهیم مرتبط با آن، خصوصاً مفهوم منابع قدرت نرم، آشنا سازد. ما با اعتقاد به این موضوع که تئوری به‌تنهایی کارساز نیست و پژوهشگر، دانشجو، و علاقه‌مند به حوزۀ دیپلماسی و روابط بین‌الملل می‌بایست با رویکردها و روندهای عملی آشنایی یابد و توان تحلیل عمل سیاسی بر مبنای نظریۀ سیاسی را نیز داشته باشد، کوشیده‌ایم در کتاب حاضر به این هدف تحقق بخشیم. از این رو، آنچه را به صورت نظری در بخش اول آموختیم در این بخش با بررسی موردی منابع قدرت نرم و رویکردهای عملیِ برخی کشورها در حوزۀ دیپلماسی عمومی بررسی می‌کنیم. در این راستا و به منظور برآورده ساختن این هدف، هفت کشور را انتخاب نموده و منابع قدرت نرم و راهبردهای دیپلماسی عمومی آن‌ها را تبیین خواهیم کرد. دلیل انتخاب این هفت کشور نیز اهمیت آن‌ها از حیث قدرت نرم و دیپلماسی عمومی در سطوح جهانی یا منطقه‌ای بوده است. تمامی این کشورها یا در زمرۀ کشورهای پیشرو و برجستۀ جهانی در حوزۀ قدرت نرم و دیپلماسی عمومی هستند (مانند بریتانیا، ایالات متحده، و فرانسه)؛ یا کشورهایی‌اند که در زمرۀ کشورهای درجه اول جهانی در حوزۀ قدرت نرم و دیپلماسی عمومی به شمار نمی‌روند، اما قابلیت‌های فراوانی در این زمینه از خود به نمایش گذارده‌اند و رقبایی جدی و نوظهور برای کشورهای پیشرو در این حوزه محسوب می‌شوند (مانند روسیه و چین)؛ و یا کشورهایی‌اند که در سطوح منطقه‌ای، منابع قدرت نرم قابل‌ملاحظه‌ای در اختیار دارند و به شرط توجه بیش از پیش به راهبردهای دیپلماسی عمومی قادر خواهند بود به قدرت نرم خود فعلیت بخشند (مانند ترکیه و عربستان).