کتاب چرخش استراتژی آسیایی آمریکا و مهار چین محمد جمشیدی نشر انتشارات مرکز مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه

در ۱۷ نوامبر۲۰۱۱، باراک اوباما نیز مقابل پارلمان استرالیا اعلام کرد که تصمیم راهبردی مهمی گرفته است: «به‌‌عنوان قدرتی پاسیفیکی، آمریکا نقشی بزرگ‌‌تر و درازمدت در شکل‌‌دادن به منطقه و آیندۀ آن با حمایت از اصول بنیادین و رابطۀ نزدیک با متحدان و دوستان، بازی خواهد کرد.» وی اعلام کرد که منطقۀ آسیا - پاسیفیک اولویت اول سیاست امنیتی آمریکا است و آمریکا به اینجا آمده است تا بماند. با نفوذ آمریکا در منطقۀ آسیا - پاسیفیک، پیوند ناگسستنی بین حفظ صلح، ثبات و جریان آزاد تجارت در راهبرد دفاعی آمریکا با عنوان «پایدارسازی رهبری جهانی آمریکا: اولویت‌‌های دفاعی قرن بیست‌‌ویکم» نیز موردتوجه قرار گرفت که در ژانویۀ۲۰۱۲ منتشر شد. در دورۀ دوم ریاست‌‌جمهوری اوباما، تشدید منازعه‌‌ها در خاورمیانه و به‌‌طور ویژه گسترش جنگ در سوریه و از طرف دیگر بحران در اروپای شرقی با الحاق کریمه به روسیه، دستورکار سیاست خارجی را شلوغ کرد و باعث توجه کمتر به راهبرد نوین آمریکا موسوم به چرخش به آسیا شد. با وجود این، جایگاه آسیا-پاسیفیک در نظام بین‌‌الملل و اقتصاد جهانی مهم‌‌تر از آن بود که نادیده انگاشته شود. حفظ جایگاه رهبری ایالات متحده در نظام بین‌‌الملل همواره منوط به حفظ توازن قدرت در دو سوی اقیانوس اطلس و آرام و جلوگیری از خیزش قدرت‌‌های هژمون در این مناطق بوده است. از زمان جنگ جهانی دوم، آمریکا به‌‌منظور تضمین این توازن قوا، خود را متعهد به درگیری و حضور مستقیم در این دو منطقه کرده است. در دوران جنگ سرد نیز آمریکا با چالش‌‌های متعددی در این دو منطقه رو‌‌به‌‌رو شد که دخالت مستقیم آن را در این مناطق ایجاب می‌‌کرد. در حال حاضر به نظر می‌‌رسد که رشد اقتصادی سریع چین، نوسازی نظامی آن و منازعه‌‌های سرزمینی گسترده در آسیا - پاسیفیک در حال به‌‌چالش‌‌کشیدن توازنی است که بعد از جنگ جهانی دوم در این منطقه شکل گرفته بود. حضور نظامی گستردۀ آمریکا در منطقۀ آسیا - پاسیفیک در دوران بعد از جنگ جهانی دوم، پیامدهای درخور توجهی برای کشورهای این منطقه داشته و آن را به‌‌عنوان حافظ صلح در این منطقه معرفی کرده است. مقالۀ سفید دفاعی استرالیا، امنیت این کشور را مرهون برتری استراتژیک آمریکا در این منطقه معرفی کرده است، با وجود این هشدار می‌‌دهد که نظم منطقه‌‌ای در آسیا - پاسیفیک به‌‌واسطۀ تغییرات اقتصادی، متحول شده است و این موضوع می‌‌تواند توزیع قدرت استراتژیک را هم زیر پرتو خود قرار دهد.