این اثر در قالب نمایشنامه است در بخشی از کتاب می خوانیم دو کودک میدوند و به جلوی صحنه میآیند و به یکدیگر میخندند و با کمک هم سیم خاردار را جمع میکنند و دستهایشان زخم میشود. دختر جلو میآید و دست پسرک را پانسمان میکند. بازیگران با نوای موج دریا از جامههای پیچیدهی خود آرامآرام بیرون میآیند. دختر و پسرک با هم به شادمانی میپردازند و از لابهلای حرکت بازیگران که مراحل دگردیسی را میگذرانند بیرون میآیند. نوازندهای نیز از گوشه کرنا مینوازد تا تکامل بازیگران پایان یابد که ناگهان صدایی از یک بازیگر زن، نخست بریده بریده و حرف به حرف میخواند و دیگر صداها نیز به کمک او میآیند.}