بشر از ابتدای شکل گیری تمدنها و آغاز شاعری تمایل داشت حرفهایش را در قالب نمادها ونشانه ها به زبان آورد واشیای دور و برش را تجسم مفاهیمی عمیقتر از آنچه به چشم نشان دهد. "سمبولیسم" یا نمادگرایی یکی از مکاتیب ادبی وهنری است. این مکتب در پایان سده نوزدهم به وجود آمد. شارل بودلر پیشگام این راه شد. در میان کسانی که از بودلر الهام گرفتهاند وبا اثرهای خود زمینه را برای پیدایش نمادگرایی آماده ساختند پل ورلن، آرتوررمبو واستفان مالارمه از همه مشهورتر هستند. نماد در قلمرو ادبیات و شعر از پیشینهای طولانی و پرفراز و نشیب برخوردار است. نماد عبارت است از هر علامت، اشاره، ترکیب و عبارتی که بر معنی و مفهوم و رأی آنچه ظاهر آن مینماید، دلالت کند، در عین حال «نمادگرایی» یا «سمبولیسم»، فقط نشاندن یک مفهوم به جای مفهوم دیگر نیست، بلکه استفاده از تصاویر عینی و ملموس برای بیان عواطف و افکار انتزاعی نیز هست. یک کلمه یا یک شکل وقتی نمادین تلقی میشود که به چیزی بیش از معانی آشکار و مستقیم خود دلالت کند.