عناصر دیداری و اهمیت آن در کتاب‌های کودک و نوجوان
(با نگاهی به برخی آثار نازنین آیگانی و کوئنتین بلیک)

تصویرگری واسطی میان نقاشی، ارتباط تصویری و ادبیات است؛ به همین دلیل برای ارائه‌ی کار به فراخور درون‌مایه حسی متن و سلیقه تصویرگر می‌توان از سبک‌های متفاوت نقاشی استفاده کرد. کتاب‌های داستانی-تصویری با انتقال مفاهیم از طریق تصویر در کنار متن نقش مهمی در شکل‌گیری ابعاد ذهنی، شخصیتی کودکان دارند. کتاب‌ها با کمک تصاویر، فرصت تجربه و درک زیبایی‌شناسی به کودک می‌دهند و به او می‌آموزند که چگونه از قدرت تخیّل، در جهت وسیع‌ترنمودن دید و درک خود از جهان هستی بهره‌برداری کند و به این طریق خود را از فشار واقعیت‌های نامطلوب رها سازد. درگذشته، تصاویر تنها عنصر تزئینی در کتاب‌های کودکان بودند و کاربرد دیگری نداشتند. بااین‌‌حال، امروزه با هماهنگی و همراهی کامل با متن به شکل یک عنصر جدید و موثّر در ادبیات کودکان ظاهرشده و با زبان خاص خود با کودکان سخن می‌گویند و آن‌ها را به دنیای خیالی می‌برند؛ دنیایی که به مراتب همان زندگی روزانه ما غنی‌تر و شگفت‌انگیزتر است. به همین علّت، امروزه کتاب‌های تصویری در میان تمامی رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم با دنیای کودکان و نوجوانان ارتباط می‌یابند و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند (قائینی، ۱۳۹۰).