در میان آثار نظامی، گویاترین تصویر زن، و در شیرین و لیلی گرد آمده است. این دو داستان مشهورترین و محبوبترین داستانهای عشقی در زبان فارسی است و زن در آنها، نقشی فعال و گاه نقش اول دارد: در خسرو و شیرین، زن در متن است و مرد در حاشیه، و در لیلی و مجنون هرچند لیلی نقشی فرودستانه و انفعالی دارد؛ اما در حد یک زن معمولی تنزل نمیکند. نویسنده در این کتاب با نگاهی زن باور به تفسیر و تعبیر جایگاه زن زنان در این دو داستان مشهور پرداخته و نشان داده است که وقتی زنان کمی از پردهنشینی و انفعال و سوژۀ مرد بودن خارج میشوند، چگونه گفتارها و رفتارهایشان به مطالبات یا ایدئالهای زنانه نگر: فاعلیت؛ تدبیر؛ تساوی؛ یا برتریطلبی نزدیک میشود.