کتاب ارزیابی های بالینی در اختلالات اسکلتی عضلانی فریده باباخانی نشر انتشارات حتمی

ارزیابی اختلالات اسکلتی-عضلانی، پایه و اساس فرآیند توانبخشی است، و طراحی یک پروتکل تمرینی کارآمد مستلزم شناسایی صحیح آسیب یا اختلال می‌باشد. بنابراین آزمونگر بر اساس اطلاعات بدست آمده از فرآیند ارزیابی اهداف و برنامه مناسب توانبخشی را تعیین می‌کند. در فرآیند ارزیابی پس از تکمیل تاریخچه، مشاهده و ارزیابی توسط آزمونگر، ممکن است ارزیابی‌های اختصاصی برای مفصل درگیر انجام شود. برای تعیین اینکه آیا نوع خاصی از بیماری، اختلال یا آسیب وجود دارد، ارزیابی‌های اختصاصی بسیاری برای هر مفصل در دسترس است. این ارزیابی‌ها، اگرچه وقتی نتیجه آزمون مثبت باشد قویآ از یک بیماری یا اختلال خاص حکایت دارند، اما در صورت منفی بودن آزمون، لزوماً بیماری یا اختلال را رد نمی‌کنند. این به حساسیت (Sensitivity) و ویژگی (Specificity) هر آزمون و همچنین مهارت و تجربه تراپیست بستگی خواهد داشت. ارزیابی‌های اختصاصی به ندرت به صورت جداگانه یا به عنوان آزمون‌های «مستقل» مورد استفاده قرار گرفته و به عنوان بخشی از ارزیابی بالینی کلی شامل تاریخچه، مشاهده و بقیه معاینه در نظر گرفته می‌شوند. یکی از مشکلات ارزیابی‌های اختصاصی این است که بسیاری از تراپیست‌ها، به ویژه آن‌هایی که تجربه کمتری دارند، امیدوارند که هر ارزیابی خاصی که استفاده می‌کنند، به آنها پاسخ قطعی بدهد که مشکل چیست!!. اگرچه یک آزمون خاص ممکن است جواب قطعی بدهد، که معمولاً جواب نمی‌دهد، اما اگر همراه با سایر اطلاعات حاصل از ارزیابی استفاده شود، تصویر واضح‌تری از مسئله بوجود خواهد آورد. قابل ذکر است که هیچ ارزیابی اختصاصی ۱۰۰% قابل اعتماد، معتبر، حساس یا خاص نیست. در کتاب حاضر، نویسندگان ارزیابی‌های اختصاصی را که باید توسط متخصصین انجام شود، برجسته کرده و آزمون‌هایی که از نظر بالینی و یا از نظر آماری دارای اعتبار معرفی شده‌اند را جمع‌آوری کرده‌اند. در کتاب حاضر آزمون‌های متعددی برای هر بخش ارائه شده است اما پیشنهاد می‌شود در ارزیابی‌های خود برای یک اختلال خاص یک یا دو تست با تسلط و اعتماد به نفس و مهارت کافی انجام شده و از انجام همه آزمون‌های ممکن که برای تأیید آسیب‌شناسی خاصی استفاده می‌شود، بدون مهارت کافی خودداری شود.