ایران آنقدر کشور بزرگی است و در موقعیتی استراتژیکی واقع شده که توسط سیاستمداران و عموم مردم خارج از مرزهایش، بهدرستی درک نشده است. جمعیت هشتادمیلیونی این کشور تقریباً برابر با آلمان و بیشتر از بریتانیا است. کشوری با ذخایر نفتی عظیم و درآمدی متوسط. هرچند که اقتصاد ایران سالهاست به دلیل تحریمها رشد نکرده و تااندازهای بهواسطۀ همین تحریمها در بعضی حوزهها خودکفا شده است.
ایران تاریخی برجسته دارد که قدمت آن به سه هزار سال قبل بازمیگردد. کشوری با فرهنگی غنی که تأثیرش در هندوستان، ترکیه و حتی اسلام دیده و احساس میشود. پیوندش با تمدن اروپا و فلسفۀ غرب عمیق است. اما در گذشته ایران رنجهای زیادی را از تسلط بیگانگان متحمل شده است و امروز در طلب تصدیق و احترام بینالمللی است.
در منطقهای که بهواسطۀ اختلافات قومی و مذهبی ازهمگسیختگی وجود دارد، ایران بهطور نسبی در وضعیت باثبات و پایداری قرار دارد، هرچند که تنشهایی جدی آمادۀ فوران هستند. سوای تمام خیالاتی که رئیسجمهور ترامپ ممکن است دربارۀ جمهوری اسلامی داشته باشد، ایران بهاحتمالزیاد جان سالم به در خواهد برد. ایران کشوری بسیار تأثیرگذار در سیاست لبنان، سوریه، عراق، یمن، کشورهای حوزۀ خلیجفارس و همینطور افغانستان است.
در طول دوران فعالیتم بهعنوان وزیر خارجۀ بریتانیا، نسبت به ایران مجذوب، مبهوت و متحیر شدم. تلاش کردم تا این کشور را بهتر بشناسم و از آن موعد این تلاش ادامه دارد. سال ۲۰۰۱، من اولین وزیر خارجۀ بریتانیا بودم که بعد از انقلاب اسلامی سال ۵۷ به ایران سفر میکند و از آنزمان چندین بار به ایران رفتهام. بسیاری از ایرانیان را بهعنوان دوست خودم قلمداد میکنم.