از متن کتاب:
در ابتدا باید بگویم که اسناد و مدارک درباره هنرکده هنرهای تزئینی کمیاب و در بعضی مواقع نایاب است و این امر کار پژوهش را سخت میکند. بعد از تحقیقات اولیه گروه پژوهش پشتبام، متوجه شدیم که بخش قابل توجهی از مدارک هنرکده در سالهای اولیه انقلاب از بین رفته و به همین دلیل در این شماره پژوهشها به صورت میدانی و یا براساس پژوهشهای پیشین انجام شده است. طرح پیشنهادی محمود جوادیپور برای اساسنامه هنرکده هنرهای تزئینی از آرشیو (توکا ملکی) و اساسنامه اصلی هنرکده که به احتمال زیاد توسط هوشنگ کاظمی به رشته تحریر درآمده (از آرشیو سازمان اسناد ملی ایران) در این شماره منتشر شده است که پایه اصلی پژوهش ما را تشکیل دادهاند.
- نکات زیر در تاسیس هنرکده هنرهای تزئینی قابل توجه است:
۱. دانشآموختگان هنرستان هنرهای زیبای تهران که تربیتشده جلیل ضیاپور با رویکرد هنر مدرن بودهاند، به دلایلی (که در حوصله این بحث نیست) برای تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته نمیشدند.
۲. حکومت وقت بعد از کودتای ۲۸ مرداد، در راستای ترویج هنر ملی، به دانشجویان و هنرآموختگانی با نگاه متفاوت نیاز داشت.
۳. فارغالتحصیلان مدرسه آرت دکو همچون هوشنگ کاظمی، با بازگشت به ایران به دنبال نوعی تفکر مدرن در هنر آن زمان میگشتند، که آن نظام فکری را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پیدا نمیکردند.
۴. تفاوت هنرهای زیبا با هنرهای تزئینی یکی از مباحث مهم بین هنرمندان در سالهای دهه سی بود.
نکات بالا، دلایل اصلی تاسیس هنرکده هنرهای تزئینی است. این هنرکده تحت تاثیر مدرسه آرت دکوی پاریس تاسیس شد، اما با ادامه فعالیت خود، ریشههای سبک آرت دکو را (که با مدرسه آرت دکو متفاوت است) بر روند کاری خود مسلط کرد.