کتاب زندگی بر محور حقیقت نشر انتشارات کتاب کوله‌پشتی

برایم الهام‌بخش بود-آرزویم هنوز سر جایش بود. چند هفته قبل‌از آن، در حین مطالعه دربارهٔ عکس‌العمل‌های غیرارادی بدن، متوجه شدم که در میان تمام هم‌کلاسی‌هایم، می‌توانستم بیشتر از همه انگشتانم را درون گلویم فروببرم. این چیزی نبود که در آن زمان به آن افتخار کنم؛ فکر نمی‌کردم مهارت خیلی خاصی باشد، اما حالا متوجه ارزشش شده‌ام. آرزوی دوران کودکی‌ام، خیلی ناگهانی وارد زندگی‌ام شد و تصمیم گرفتم من هم شمشیر قورت بدهم! تلاش‌های اولیه‌ام خیلی دلگرم‌کننده نبودند. شمشیری نداشتم و درنتیجه از یک چوب ماهیگیری استفاده می‌کردم. صرف‌نظر از اینکه چند بار جلوی آینهٔ حمام ایستادم و تلاش کردم، اما بیش از یک اینچ نمی‌توانستم جلو بروم و بعد گیر می‌کرد. درنهایت، برای بار دوم، فکر این آرزو را از سر بیرون کردم.