در روزگاران دیرین پادشاهی به نام ضحاک بر ایران و توران حکمرانی میکرد. ضحاک پادشاه ستمگری بود که هزار سال حکومت کرد.
در این دورهی هزار ساله آیین و رسم فرزانگان تباه شد و بد سیرتی جای آن را گرفت. ارزش هنر نزد همه از بین رفته بود و مردم به جادوگری گرویده بودند. راستگویی تبدیل به بدی و دروغ مبدل به نیکی شده بود.