کتاب گفتگوی دو حلزون نشر سیفتال

صبح آرام شیرینی کودکانه‌ای دارد درختان، امتداد داده‌اند بازوان‌شان را سوی زمین مهی لرزان بستر بذرها را پوشانده و عنکبوت‌ها گشوده‌اند معبرهای ابریشمی‌‌شان را ـ با رگه‌هایی که به آن آراسته بلندای روشنی پاک هوا را. در بیشه‌ی سپیدارها چشمه‌ای جوشان سر داده آوازش را میان علف‌های بلند و حلزون، سوداگر آرام با ردی باریک چشم دوخته به مناظر. آرامش آسمانی طبیعت شجاعت و ایمانش بخشید و برد از یاد رنج‌های خانه را مشتاق دیدن پایان راه بود.... -از متن کتاب-