آن سالها که در هر کتاب و مجله و روزنامهای به جستجوی مطلبی بودم که مرا در به دست آوردن معنای دقیق بیان طنز و کاریکاتور یاری رساند، گاه با نوشتههایی روبه رو میشدم که هرچند توصیفی کامل از مقوله مورد کنجکاویام به دست نمیدادند اما به خاطر اشاره به نحوه زندگی، رفاقتها و جهاننگری هنرمندان، تصویری دلنشین برایم پدید میآوردند و امروز پس از سالیان درمییابم که این بخش، جایگاه مهمی را در ذهنم اشغال کرده که تا به امروز باقی مانده است. یکی از این مطالب، دیدار سه هنرمند است؛ در یکی از خیابانهای پاریس، که با دستپاچگی و گیجیای همراه است که در انتها خواننده را مبهوت میکند. خصوصا اگر کسی مثل من شیفته این سه هنرمند باشد. «بن شان»، «آندره فرانسوا» و «رونالد سرل».