در آثار این کتاب دو گرایش قابل تشخیص است: گرایش سنتی و بومی و گرایش به مکاتب غربی. در نوع اول، عشق به طبیعت، طراحی شهودی، تجسم رویدادهای زندگی، استفاده از رنگهای درخشان، درخت، گل، خانهها و باغهای ژاپنی، شالیزارها و کوهها را میبینید. گویی تصویرگری خیال و ناخودآگاه خود را همچون یک شعر زیبای هایکو بر بوم سفید جاری کرده است.
در گرایش دوم، تأثیر مکتبهایی چون امپرسیونیست و اکسپرسیونیسم را همراه با عناصر و روحیات ژاپنی میبینید. تصویرگر ژاپنی، هنر غرب را در راستای عناصر خانگی در اثرش پرورانده و به هنری ناب، خلاق و اصیل رسیده است.