عطار این رباعیات را در این کتاب مختارنامه جمعآوری و در پنجاه باب مرتب کرده است. شاید، در زبان فارسی، هیچ شاعری به اندازه عطار رباعی خوب نداشته باشد.
تنوع مضامین و وسعت دامنه کمی رباعیات عطار، امری است که باید بدان توجه کرد. شاید به لحاظ حجم رباعیات، کسانی باشند که به اندازه او رباعی سروده باشند، اما در میان رباعیات آن گویندگان، ده یک این همه رباعی خوب که در مختارنامه وجود دارد، نمیتوان یافت.
رباعی یکی از نابترین قالبهای شعر فارسی و یکی از اصیلترین و کهنترین انواع آن است.
در بیشتر قالبهای شعر فارسی همیشه فرم شعر است که بر تجربهی شاعر تقدم دارد، ولی در رباعی لحظه و تجربهی شاعری مقدم بر فرم است به همین دلیل در مختارنامه، لحظهها و تجربههای روحی عطار، به مراحل بیشتر و متنوعتر از دیگر آثارش نمودار است.
کتاب مختارنامه حاوی دو هزار رباعی است که یکی از شش اثر مسلم عطار شاعر بزرگ تصوف ایرانی است که علاوه بر ارزشهای عرفانی و زبانی که دارد، در خیامشناسی نیز از اعتبار زیادی برخوردار است. نمونهای از رباعی زیبای عطار در این کتاب را می خوانیم: «با هستی و نیستیم بیگانگی ست/ کز هر دو شدن برون ز مردانگی ست/ گر من ز عجایبی که در جان دارم/ دیوانه نمی شوم، ز دیوانگی ست»