کتاب صوتی تیپ های شخصیتی اثر دان ریچارد ریسو

کتاب صوتی تیپ‌های شخصیتی نوشته راس هادسون و دان ریچارد ریسو است که با ترجمه محمدابراهیم گوهریان و شهاب شالچیان و صدای مینا علیپوری منتشر شده است. - درباره کتاب: تیپ‌های شخصیتی همه ما به دنبال پاسخ‌هایی برای برخی از پیچیده‌ترین مسائل زندگی هستیم. شما ممکن است این مسائل را به شکل‌های مختلفی بیان کنید. با این حال، عموماً و در سطح زندگی انسان‌های معمولی، همه ما به دنبال راهی هستیم که ما را به سمت زندگی‌هایی با شکوه‌تر، راضی‌کننده‌تر و دلپذیرتر سوق دهد و مایلیم به دیگران نیز کمک کنیم که همان راه را دنبال کنند. همه می‌خواهند دیگران را بشناسند، افراد کمی وجود دارند که مایلند با اشتیاق فراوان نگاهی به خود بیندازند. همه ما می‌خواهیم سر از رفتار دیگران در بیاوریم ولی می‌ترسیم که به چیز ناراحت‌کننده‌ای راجع به خودمان پی ببریم. این کتاب کمک می‌کند خودتان را بهتر بشناسید و بتوانید با دیگران ارتباط برقرار کنید. این کتاب سعی کرده است با نگاهی دقیق تیپ شخصیت‌ها را معرفی کند. - شنیدن کتاب تیپ های شخصیتی را به کسانی پیشنهاد می‌کنیم: این کتاب علاقه‌مندان به روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم. - بخشی از کتاب تیپ‌های شخصیتی: ما در بیشتر مواقع، بدون اینکه احساس بدبختی کنیم، از خطرات پنهان زندگی بین فردی عبور می‌کنیم، اما بدون شک مواقعی بوده‌است که ناگهان متوجه شده‌ایم افرادی را که فکر می‌کردیم می‌شناسیم، واقعاً نشناخته‌ایم. حتی ممکن است مواقعی نیز بوده باشد که پی‌برده‌ایم خود را هم هنوز نشناخته‌ایم. رفتار دیگران - و حتی رفتار خودمان- گاهی اوقات عجیب و نگران‌کننده می‌باشد. رفتارهای عجیب و غریب یا همچنان از افراد ظاهر می‌شوند یا بیجا به نظر می‌رسند و دیگر تکرار نمی‌شوند. برخی از این رفتارهای عجیب ممکن است خوشایند باشند اما برخی دیگر قطعاً ناخوشایند بوده و تا آینده دور، اثرات مصیبت‌باری را بر ما به جای می‌گذارند. به همین دلیل است که اگر ما در خصوص تیپ‌های شخصیتی که طبیعت بشری خود را در آن‌ها نشان می‌دهد، تأمل نکنیم، خطر فاجعه را خواهیم پذیرفت. به عنوان مثال، فکر می‌کردیم شخصی را می‌شناسیم، ممکن است او یک هیولا یا به طرز ناامیدکننده‌ای، یک شخص خودخواه از آب درآید. ممکن است متوجه شویم با نهایت سنگدلی، در جهت منافع دیگران مورد بهره برداری واقع شده‌ایم یا اینکه خواسته‌های مشروع ما از روی خودخواهی نادیده گرفته‌شده‌اند. همچنین، مگر در صورت داشتن بصیرت کافی، امکان دارد که به طرز وحشتناکی مورد سوء استفاده واقع شویم؟ عکس این موضوع هم صحیح است. یعنی، مگر در صورت داشتن بصیرت کافی، ممکن است متوجه الماسی که در یک زمین ناهموار قراردارد، نشویم یا آنقدر سریع عمل کنیم که تن به حفظ و مراقبت از رابطه‌ای که واقعاً برایمان با ارزش است، ندهیم؟ بدون داشتن بصیرت، ممکن است احساس کنیم که آزرده‌خاطر یا احمق شده‌ایم که هر دوی این‌ها به ناراحتی ختم می‌شوند. بنابراین، چه می‌شد اگر تیزبین‌تر شدن، پیامدهای ناراحت کننده به دنبال نداشت. البته، بر خلاف چنین طرز فکری، درک خود و دیگران باید ما را شادتر سازد . با این حال مسأله این است: با این که همه می‌خواهند دیگران را بشناسند، افراد کمی وجود دارند که مایلند با اشتیاق فراوان نگاهی به خود بیندازند. همه ما می‌خواهیم سر از رفتار دیگران در بیاوریم ولی می‌ترسیم که به چیز ناراحت‌کننده‌ای راجع به خودمان پی ببریم. در فرهنگ رقابتی امروز ما دوست داریم با دیدی شبیه دید اشعه ایکس، بتوانیم به عمق درون دیگران پی ببریم و این در حالی است که نمی‌خواهیم دیگران نقاط ضعف و عیب‌های ما را ببینند. ما نمی‌خواهیم کسی، ما را همانگونه که واقعاً هستیم، ببیند. متأسفانه، امروزه ضرورت مهمی همچون نگاه کردن به خود با همان چشم عینیت‌گرایی که دیگران را می‌بینیم، به فراموشی سپرده شده است.