من در شب ۲۲ دسامبر ۲۰۰۷ در ساعت چهارو نیم صبح مردم، و تا نه ساعت بعد جان دوباره نیافتم. به کلی از حال رفتم، از کار افتادن جسم مرا به آخرین نفسهایم رساند، به جایی که حتی فرصت خداحافظی هم نگذاشت. هیچ چیز به یاد نمیآورم، پیلار و خواهرزنام ماریا کنار جسدی بیجان که هیچ حرکت و توانی در آن باقی نمانده بود و بیشتر به جنازهای میمانست تا موجودی زنده، ایستاده بودند...