کتاب شتری که با وفا بود زهرا زواریان نشر انتشارات سوره مهر

شتر قصه‌ی ما دیگر پیر شده بود. نه نای کار کردن داشت، نه توان سفر کردن. از کار افتاده بود و نمی‌توانست خوب فرمان ببرد. امام سجاد(ع) وقتی حال و روزش را دید، گفت: «این شتر را به صحرا ببرید و رهایش کنید. او باید استراحت کند و به چرا مشغول شود.» شتربان پیر وقتی این حرف را شنید، خیلی خوش‌حال شد. از ته دل ذوق کرد. به شتر آب و یونجه داد و دست روی سرش کشید. فکر کرد خودش هم دیگر پیر شده و نای کار کردن ندارد. بهتر است همراه شتر به صحرا برود و سایه‌بانی برای خود درست کند.