کتاب لاموزیکا و لاموزیکای دوم نشر نیلوفر

لاموزیکا!!! من اول این نمایشنامه رو دیدم و حس کردم بعد خوندمش اون روز خیلی تصادفی رفتم کافه رسپیرو و همون ساعت شروع نمایشنامه خوانی فوق العاده ای بود به اسم لاموزیکا این اسم هیچوقت یادم نمیره یادم نمیره چطور سر اجرای این نمایشنامه صادقانه گریه کردم بی نظیییییییرههه بی نظیر

خیلی ملموس بود برام خیلی خیلی.همه حس هاش همه لحظاتش همه یادآوری هاش.انگار ک این زن و مرد رو بارها زندگی کرده بودم.با تمام وجود دوست داشتنو،نفهمیدنو،ترک کردنو، و در هیبت دو زخم خورده در کنار هم قرار گرفتن...باز هم از دوراس عزیزم کتاب بذارین فیدیبو.ممنون.

یعنی این نمایشنامه رو نمیشد بدتر از این ترجمه کرد.یه ترجمه پرت و پلا و بی ربط.انگار که دارین یه متن قرن هجدهمی می خونین تازه اونم جای حرف داره.حیف از این نمایشنامه .ترجمه تینوش نظم جو رو پیشنهاد می کنم .

با وجود کامنت‌های مثبتی که از این کتاب خونده بودم اونقدری برام جذاب نبود. مکالمات تکراری زن و مرد که هیچ شباهتی به زندگی واقعی نداره‌ و به همون صورت غیرواقعی هم جذاب نبود.

از اون نمایشنا‌هایی که حسابی حال آدم و خوب می‌کنه. عشق در این جدایی کاملاً موج می‌زنه. عشق رو میشه در این نمایشنامه با خیانت نشون داد.

پرده ی اول بیشتر دوست داشتم