کتاب وزن شعر کردی نشر انتشارات فردوس

در این کتاب می‌خوانید: زبانشناسان و مستشرقینی که تا کنون به تحقیق درباره زبان کردی پرداخته‌اند، جمیعاً بر این نکته متّفق هستند که زبان کردی یکی از شاخه‌ها و انشعابات زبانهای ایرانی می‌باشد و به دسته شمال غربی این زبانها تعلّق دارد. بنابراین‌ مانند همه‌ی‌ زبان‌های‌ ایرانی‌ متعلّق‌ به‌ خانواده‌ی ‌زبان‌های‌ هند و اروپایی و شاخه هند و ایرانی یا آریایی،‌ است. زبان‌ کردی‌ که‌ با زبان‌ فارسی‌ و دیگر زبان‌های‌ ایرانی‌ منشأ مشترک‌ دارد، یک شاخه مجزّا و مستقل از این زبانها می‌باشد که با وجود اینکه در‌ مسیر تحوّل‌ و تکامل خود‌ با بعضی‌ زبان‌های‌ دیگر داد و ستد و تأثیر و تأثّر داشته‌ و بخصوص‌ تحت‌ تأثیر زبان‌های‌ همجوار؛ یعنی‌ عربی و ترکی‌ و ارمنی‌ و شاید بیشتر از همه‌ تحت‌ تأثیر فارسی جدید یا فارسی دری‌ قرار گرفته‌ و بعضی عناصر از زبانهای اروپائی نیز در آن وارد شده است‌، همچنان هویت‌ مستقل‌ خود را حفظ‌ کرده‌ و تا امروز به صورت‌ زنده‌ و فعّال‌ و پویا به‌ حیات خود ادامه‌ می‌دهد و از جهت اصالت‌ و اشتمال‌ بر عناصر بومی‌ و ایرانی‌ بر بسیاری از زبان‌های‌ دیگر رجحان‌ دارد. بنابراین ریشه زبان کردی را مانند دیگر زبان‌های ایرانی باید در زبان‌های دوران میانه و باستان ایران جستجو کرد.