کتاب مراقبت های دوران بارداری و پس از آن در زنان مبتلا به تالاسمی و کم خونی های شایع فاطمه کمالی نشر انتشارات فرنام

مطالعه‌ و دقت‌ در نگاه‌ قرآن‌ به زن‌ از بعد انسانی، این‌ حقیقت‌ را آشکار می‌سازد که‌ زن‌ در این‌ بعد هیچ‌ تفاوتی‌ با مرد ندارد؛ زیرا خداوند انسان‌ را آفرید و بنا بر قانون‌ زوجیت‌ او را به‌ دو صنف‌ زن‌ و مرد تقسیم‌ کرد؛ بنابراین‌، از جهت‌ خلقت‌ هیچ‌ یک‌ بر دیگری‌ برتری‌ ندارد. قرآن‌ زن‌ را انسانی تکریم‌ شده‌ با وجودی‌ کامل‌ و شایستگی‌ بسیار می‌داند. او انسانی‌ است‌ که‌ خداوند ابزارهای‌ هدایت‌ را در اختیارش‌ گذاشته‌ تا به‌­سوی‌ سعادت‌ و کمال‌ ره‌­بسپارد. او انسانی‌ است‌ مکلف‌ که‌ در همه‌ موارد مخاطب‌ قرآن‌ قرار می‌­گیرد ضرورت رعایت کرامت انسانی ایجاب می­نماید که حقوق انسان در جامعه رعایت شود، نه به­عنوان شهروندی که از کلیه حقوق شهروندی بهره­مند است، الا آنچه برای اتباع آن کشور می­باشد، بلکه به­عنوان انسانی که صرف­نظر از وابستگی ملیتی و سرزمینی، حق بر کرامت دارد. چنین حقی از سوی انسان قابل اسقاط نیست و نیز برای دولت است که قابل واگذاری نمی­باشد. قانون‌گذار نیز به عنوان جزئی از دولت در معنای عام، مکلف به­رعایت حق کرامت برای انسان در کلیه مقرره­ها است. فلسفه برابری افراد در مقابل قانون و زیربنای حاکمیت قانون که همواره باید نصب­العین قضات باشد. همین کرامت است که خداوند به­عنوان وصفی بر تمام انسان­ها بار کرده است. اسلام برای احیای شخصیت زن تمام همّت خود را به کرامت بخشیدن به او به کار می­گیرد چرا که هر چه زن کریم­تر شود، شخصیت واقعی زن بهتر احیاء می­گردد. رسول‌الله (صلَّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) یک وجه دیگر از کرامت و شخصیت زن را مقام مادری او می­دانند و احترام ویژه­ای برای این مقام قائل بوده­اند و در پاسخ کسی که پرسید: یا رسول‌الله (صلَّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نیکی و گرامی داشتن چه کسی شایسته­تر است؟ فرمودند: «مادرت» این سؤال چهار بار تکرار شد و حضرت در پاسخ بار دوم و سوم فرمودند: «مادرت» و در تکرار سؤال برای بار چهارم پاسخ دادند: «به پدرت نیکی کن.» و این بدان جهت است که فقط روح شکیبای زن است که به عنوان مادر در عرصه‌ی زندگی تجلّی می‌کند و توان تحمّل دوره‌ی بارداری، زایمان و شیرخوارگی کودکان را دارد. هدف از این مقدمه بیان این نکته است که به دلیل بیمار بودن یک زن نمی‌توان توان و احساسات ذاتی را از او گرفت مخصوصاً بیمارانی مانند تالاسمی که از بدو تولد با دارو و مشکلات ناشی از بیماری‌شان دست و پنجه نرم می‌کنند و غالباً در حال جنگ و گریز با درمان و پیشگیری از عوارض داروها می‌باشند. در این کتاب نویسنده توانایی بیمار تالاسمی را برای مادر شدن نشان می‌دهد.