مرد: میخوایم براتون یه داستان تعریف کنیم.
اما قبل از اون، میخوایم یه لحظه فکر کنیم که اصلاً معنای روایت یک داستان چیه، به اهمیتی که برای بیان یک داستان قائلیم فکر کنیم و همینطور به مرزهایی که واقعیت رو از تخیل جدا میکنن.
اول اینکه، اصلاً مفهوم تاریخ چیه؟ تاریخ به معنای سرگذشت پیشینیان؟
تاریخ حافظهی جمعی ماست، هویت ماست.
چیزیه که ما رو بهعنوان بشر تعریف میکنه.
تاریخ برای همهی ما ملموسه، نگاشتهشدهست، تغییرناپذیره.
تاریخها یا رویدادهایی وجود دارن که کاملاً از اونها مطمئن هستیم.
ما اونها رو در مدرسه یا از توی کتابها یاد گرفتیم، و میدونیم، حتی حاضریم قسم بخوریم که این تاریخها درست هستن.
مثلاً مَرینیان؟ سال ۱۵۱۵.
فتح زندان باستیل، ۱۷۸۹.
کشف آمریکا توسط کریستف کلمب، ۱۴۹۲.
روبِسپیِر، گالیله، راوایاک.
جنگهای صدساله،
جنگ کریمه،
جنگ الجزایر...
فرانسویها در سال ۱۸۳۰، وارد خاک الجزایر شدن و در سال ۱۹۶۲ اونجا رو ترک کردن.
۱۳۲ سال اشغال این کشور.
-از متن کتاب-