کتاب صوتی زندگی در پیش رو

جنگ جهانی دوم آواره‌های زیادی را برجا گذاشت و زندگی‌های زیادی را نابود کرد. اثرات این دوران شش‌ساله در سال‌های پس از جنگ بسیار مشهود است و خیلی چیزها بعدازاین دوران هرگز دیگر به شکل اولیه‌اش درنیامد. نویسندگان زیادی دوران پس از جنگ را سوژه‌ی داستان‌هایشان قرار داده‌اند و سعی کرده‌اند اثرات این دوران تاریک را حتی بر متولدین پس از جنگ نشان دهند. رومن گاری نویسنده‌ی کتاب معروف «خداحافظ گاری کوپر» یکی از این نویسنده‌هاست. او در کتاب زندگی در پیش رو، سال‌ها پس از جنگ را به تصویر می‌کشد اما شخصیت‌های داستانش انگار هنوز هم جنگ‌زده‌اند.

درباره کتاب صوتی زندگی در پیش رو اثر رومن گاری

زندگی در پیش رو که در انگلیسی با نام «the life before us» شناخته می‌شود داستان کوتاهی است که اولین بار در سال ۱۹۷۵ منتشر شد. نام نویسنده روی جلد این کتاب امیل آراژ ذکر شده بود. نامی که رومن گاری برای نوشتن بسیاری از رمان‌هایش از آن استفاده کرده است.

زندگی در پیش رو از زبان شخصیت اصلی داستان، پسری به نام محمد که اطرافیان او را مومو صدا می‌کنند روایت می‌شود. این پسر که دورگه‌ای عرب- فرانسوی است در ساختمانی عجیب و بدون آسانسور با خانم رزا زندگی می‌کند. خانم رزا پیرزنی عجیب است که بخشی از سال‌های جوانی‌اش را در آشویتس زندانی بوده است. او از بچه‌های زیادی نگهداری می‌‌کند، بچه‌هایی که یک وجه اشتراک دارند، همه بچه‌های ناخواسته‌ای هستند که مادرانشان فاحشه بوده‌اند. مومو در زمان حرف زدن از خاطراتش ده‌ساله است، خانم رزا مریض شده و توانایی‌اش در حال از دست رفتن است، در این میان اتفاقاتی می‌افتند، رازهایی برملا می‌شوند و زندگی‌هایی تغییر می‌کنند.

رومن گاری با لحن دلپذیر و قلم قدرتمندش کتابی ماندگار به‌جا گذاشته است. کتابی که برنده‌ی جایزه‌ی کنگور هم هست. جالب است بدانید این جایزه فقط یک‌بار به یک نویسنده تعلق می‌گیرد اما گاری یک‌بار با نام امیل آراژ و بار دیگر با نام خودش این جایزه را دریافت کرده است.

کتاب زندگی در پیش رو موردتوجه فیلم‌نامه‌نویس‌های سراسر دنیا هم قرارگرفته و بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۲۰۱۸ آثار مختلفی با اقتباس از آن روی پرده رفته‌اند. مشهورترین اقتباس این کتاب، فیلمی به همین نام است که ادواردو پونتی و سوفیا لورن در آن بازی می‌کنند. دانلود کتاب زندگی در پیش رو بدون سانسور از فیدیبو ممکن است.

درباره رومن گاری، نویسنده کتاب صوتی زندگی در پیش رو

رومن گاری که نام اصلی او رومن کاتسف است در سال ۱۹۱۴ در خانواده‌ای یهودی در شهر ویلنیوس لیتوانی به دنیا آمد. او کودکی‌اش را کنار مادرش گذراند و باهم در شهرهایی مانند مسکو، ورشو و نیس فرانسه زندگی کردند. رومن در پاریس به دانشگاه رفت و حقوق خواند، دوران جوانی این نویسنده با جنگ جهانی دوم همراه بود. او به‌عنوان خلبان جنگی آموزش دید و در دوران جنگ برای ارتش فرانسه جنگید. او پس از جنگ به‌عنوان یک دیپلمات فرانسوی کارهای زیادی را انجام داد.

اولین کتاب رومن گاری تربیت اروپایی نام دارد اما اولین کتابی که او را به شهرت رساند ریشه‌های آسمان نام دارد. این کتاب جایزه‌ی کنگور را برای نویسنده‌اش به ارمغان آورد. «خداحافظ گاری کوپر»، «لیدی ال»، «مردی با کبوتر» و «پرنده‌ها می‌روند در پرو می‌میرند» از دیگر کتاب‌های این نویسنده‌اند. او در سال ۱۹۸۰ و در ۶۶ سالگی بعد از نوشتن نامه‎‌ای که با جمله‌ی «واقعاً به من خوش گذشت، متشکرم و خداحافظ» تمام‌شده بود خودش را به  ضرب گلوله کشت.

ترجمه فارسی و انتشار کتاب صوتی زندگی در پیش رو در ایران

 معروف‌ترین ترجمه‌ی کتاب زندگی در پیش رو متلق به  لی لی گلستان است. این مترجم متن را از فرانسوی ترجمه کرده و به‌خوبی توانسته حس داستان را منتقل کند. زندگی در پیش رو ترجمه لیلی گلستان چند سالی منتشر نشد اما در حال حاضر نشر ثالث آن را مجدداً منتشر می‌کند. رادیو گوشه نسخه‌ی صوتی این ترجمه را با صدای آزاده صمدی، بازیگر توانای کشورمان منتشر کرده است. خرید کتاب زندگی پیش رو لیلی گلستان با صدای آزاده صمدی در همین صفحه از فیدیبو ممکن است. لیلا عبدالهی هم کتاب زندگی در پیش رو را به فارسی برگردانده و نشر جامی این ترجمه را در بازار کتاب ایران عرضه کرده است.

چرا باید کتاب صوتی زندگی در پیش رو را خواند؟

زندگی در پیش رو یک داستان معمولی نیست. رومن گاری با نگاه خاص و تیزبین خود که در بسیاری از کتاب‌هایش می‌بینیم این داستان را از زبان یک کودک نوشته است. متن داستان ساده و گیراست اما مضامین اجتماعی زیادی از فقر و فحشا تا مهاجرت‌های ناخواسته و آثار جنگ جهانی را در خود بررسی می‌کند. کتاب صوتی زندگی در پیش رو کتابی برای فکر کردن بیشتر به زندگی است.

در بخشی از کتاب صوتی زندگی پیش رو می‌شنویم

اصلاً نمی‌دانم بیش‌تر وقت‌ها رزا خانم به چه چیزهایی فکر می‌کرد. نمی‌دانم فکر کردن به گذشته چه فایده‌ای دارد و با سنی که داشت، خیال آینده هم برایش ممکن نبود. شاید به جوانی‌اش فکر می‌کرد، به وقتی‌که زیبا بود و هنوز از جهت سلامتی نگرانی نداشت. نمی‌دانم پدر و مادرش در آن‌وقت چه می‌کردند؛ اما در لهستان بودند. او همان‌جا گذراندن زندگی‌اش را شروع کرد. بعد در خیابان فورسی پاریس، کوچه‌ی بلوندل، کوچه‌ی سینی و تا اندازه‌ای جاهای دیگر، بعد به مراکش و الجزایر رفته بود. بی تعریف، عربی را خوب صحبت می‌کند. حتی در لژیون خارجی‌ها در سید بل عباس هم بوده: اما وقتی به فرانسه برگشت، اوضاعش وخیم شد. چون خواست که عشق را بشناسد و یارو هم تمام پس انداش را برداشت و او را هم به اتهام یهودی بودن، به پلیس فرانسه لو داد. هر وقت درباره‌ی این چیزها حرف می‌زد، به اینجا که می‌رسید، دیگر نطقش بند می‌آمد. می‌گفت: «آن زمان‌ها دیگر گذشته.» لبخندی می‌زد و لحظه‌ای خوش را می‌گذراند.

وقتی از آلمان برگشت، باز هم چند سالی زندگی‌اش را گذراند؛ اما بعد از پنجاه سال عمر، مرتب چاق شده بود و دیگر اشتهای کسی را برنمی‌انگیخت. می‌دانست برای زن‌هایی که زندگی‌شان را خودشان می‌چرخانند، نگه‌داری بچه کار مشکلی است. چون قانون به دلایل اخلاقی این کار را منع کرده است و او هم به فکرش رسیده بود که یک شبانه‌روزی برای بچه‌هایی که الکی به دنیا می‌آمده‌اند درست کند.