کتاب پیرمرد و دریا نشر آوانامه - نسخه صوتی

- طلاق می‌گیرم و دوباره ازدواج می‌کنم، پس هستم!: همینگوی در یک جمعه از آخرین تابستان قرن نوزدهم در شهرکی حوالی شیکاگو به دنیا آمد. کودکی‌اش به شکار و ماهی‌گیری با پدر، و نواختن چلو با مادرش گذشت. ارنست ۱۸ ساله، با بینایی ضعیف جایی در ارتش آمریکا نداشت و با عنوان راننده‌ی آمبولانس صلیب سرخ در کنار ارتش ایتالیا خدمت کرد، شدیداً مجروح شد و مدال شجاعت ایتالیا را دریافت کرد. ازدواج اولش در ۲۲ سالگی‌اش بود. چهار سال بعد در سفری با همسر و فرزندش به اتریش، با همسر دومش آشنا شد. دو سال بعد طلاق گرفت و با همسر دومش ازدواج کرد. - لطفاً سرد باشد! همینگوی به نوشیدن زیاد مشهور بود. این نویسنده‌ی آمریکایی علاقه‌ی شدیدی به نوشیدنی‌های الکلی داشت؛ همیشه، به جز هنگام نوشتن. در سفری به آفریقا همراه همسر چهارمش، از دو سانحه‌ی آتش‌سوزی هواپیما جان به در برد؛ هرچند در آتش‌سوزی دوم دچار سوختگی شدید شد. او یک بار با اورسون ولز به صورت فیزیکی درگیر شد. ولز که برای یکی از فیلم‌های او در نقش راوی حضور پیدا کرده بود با مشت‌های همینگوی روبرو شد. طولی نکشید که دعوا به قهقهه‌ی آن‌ها تبدیل شد و نتیجه‌ی آن دوستی محکم آن دو شد. - وداع پیرمرد با اسلحه: ارنست همینگوی از بیماری‌های متعدد رنج برد؛ مالاریا، هپاتیت، سرطان پوست، سیاه زخم، کم خونی، ذات‌الریه، شکستگی جمجمه، شکستگی مهره ستون فقرات و ناکارآمدی یک کلیه، طحال و کبد. سه تصادف رانندگی و آتش‌سوزی هواپیما را هم به این فهرست اضافه کنید. افسردگی شدید کم کم منجر به خودکشی او با استفاده از شاتگان مورد علاقه اش شد. آخرین جمله‌اش به همسرش این بود: «خداحافظ گربه‌ی کوچک من» - پیرمرد و دریا: پیرمرد و دریا را شاید بتوان درونی‌ترین کتاب همینگوی دانست. او در این رمان کوتاه از امید و شکست می‌گوید؛ پیرمرد ماهیگیری که ۸۷ روز با قایقی خالی از دریا بازمی‌گردد، روز ۸۸ام باز هم به دریا می‌زند. این کتاب اگر نه مهم‌ترین، بی‌شک یکی از مهم‌ترین کتاب‌های همینگوی است. محبوبیت او را در سطح جهانی بالا برد، جایزه‌ی پولیتزر را برایش به ارمغان آورد و در نهایت به جایزه‌ی نوبل ادبیات در اکتبر ۱۹۵۴ انجامید. داستان پیرمرد و دریا، روایت سانتیاگو، ماهی‌گیر پیری است که با مانولین، پسر کوچکی که هم شاگرد اوست، هم دوستش، در گلف‌استریم صیادی می‌کردند؛ اما پس از روزها صید نکردن، پدر و مادر پسرک، با باور به شوم بودن سانتیاگو و قایقش، پسرک را با قایق و ماهی‌گیر دیگری به دریا می‌فرستند. پسرک اما به پیرمرد وفادار می‌ماند و هر روز برایش غذا و طعمه‌ی ماهی‌گیری می‌برد. همینگوی در این داستان، ۸۸امین روز پس از آخرین صید سانتیاگو را روایت می‌کند. آیا پیرمرد پس از سه ماه ناموفق، با ماهی بزرگی به ساحل بازمی‌گردد؟ رابطه‌ی پیرمرد ماهی‌گیر با ماهی‌هایی که صید می‌کند به زیبایی تصویر شده است. پسری که مثل فرزندی وفادار به پیرمرد کمک می‌کند و پیرمرد مانند پسر خود به او می‌نگرد. تسلط نویسنده بر دریا و ابزار ماهی‌گیری به باورپذیر بودن داستان کمک شایانی کرده، روایتی که رفته رفته بر جذابیتش افزوده می‌شود. صدای مهبد قناعت‌پیشه همراه با موسیقی و فضاسازی زیبا، این کتاب صوتی را شنیدنی تر کرده است.