کتاب کرامت انسانی و فقه حسین ناصری مقدم نشر پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی

از منظر نگاه اومانیستی، انسان امروز، حق‌جو است و همه چیز را از زاویه‌ی «حق» می‌نگرد. او بیش و پیش از هر چیز، بر شرافت، حیثیت و کرامت خود به مثابه‌ی یک حق غیر قابل سلب، تأکید دارد. انتظار چنین انسانی از «دین» و آموزه‌های دینی آن است که این حق را برای او به رسمیت بشناسند و احکام و فرامین فقهی را با سنجه‌ی آن، تقویم کنند. متون دینی ما این ظرفیت و استعداد را دارند که بدون نیاز به رهیافت‌های اومانیستی، حق کرامت انسان را معتبر بدانند. فقیهان ارجمند شایسته است یک بار دیگر با نگاه «کرامت‌محور» به استنباط بپردازند و انسان تشنه‌ی امروز را با آب زلال کرامت، سیراب سازند. البته این سخن بدان معنا نیست که تا کنون هیچ فقیهی نگاه کریمانه به انسان نداشته است، بلکه مراد آن است که «کرامت انسانی» به عنوان یک مقصد کلی شریعت یا قاعده‌ای فقهی، بیشتر مورد توجه و کانون التفات قرار گیرد.