کتاب تاریخ فلسفه ی راتلج جلد 8 اثر ریچارد کرنی نشر چشمه

فلسفه‌ی قاره‌ای، که در سده‌ی بیستم شکل گرفت، بیش‌تر چهل‌تکه‌ای است از رشته‌‌های گوناگون تا بافته‌ای یک‌دست. پدیدارشناسی، هرمنوتیک، اگزیستانسیالیسم، ساخت‌باوری، نظریه‌ی انتقادی، واسازی ــ این‌ها جنبش‌های مهمی‌اند که در اروپای قاره‌ای بین سال‌های ۱۹۰۰ تا دهه‌ی ۱۹۹۰ بسط یافتند، هر چند تأثیرشان به‌هیچ‌وجه به مکانی جغرافیایی محدود نشد. اندیشه‌ی قاره‌ای نشان داده که به‌شدت قابلیت صدور دارد و مرزهای اروپا را در‌می‌نوردد تا واکنش‌های قدرتمندی را عموماً در جهان اندیشه برانگیزاند. در چهارده مقاله‌ی این مجلد به ترسیم و ارزیابی برخی موضوعات و تجربیات فلسفه‌ی قاره‌ای می‌پردازیم. پنج مقاله‌ی نخستْ جنبش‌های دوقلوی پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیسم را در بر می‌گیرد و از هوسرل و هایدگر به سارتر، مرلوپونتی و سارتر ادامه می‌یابد. در جستارهای بعدی به جریان‌های خاص اندیشه‌ی قاره‌ای در حوزه‌هایی مانند علم، مارکسیسم، زبان‌شناسی، سیاست، زیبایی‌شناسی، فمینیسم و هرمنوتیک می‌پردازیم. فصل نهایی درباره‌ی پسامدرنیسم سبک‌و‌سیاقی را برجسته می‌کند که طی آن بسیاری از دغدغه‌های اندیشه‌های قاره‌ای در نوعی ضدشالوده‌باوری رادیکال به اوج می‌رسد. در مجلد حاضر، برای پژوهندگان فلسفه و دانش‌رشته‌های مرتبط، مقدمه‌ای فراخ و دانش‌پژوهانه به این دوره و نیز تفسیرهایی بدیع از این نویسندگان را در نظر گرفته‌ایم. این مجلد شامل واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات فنی و جدولی برای گاه‌شماری رخدادهای فلسفی، علمی و سایر رویدادهای فرهنگی است. ریچارد کرنی استاد فلسفه در یونیورسیتی کالجِ دوبلین و استاد مدعو در کالج بوستون است. او مؤلف بوطیقای مدرنیته (۱۹۹۴)، بوطیقای تخیل (۱۹۹۱)، بیداری تخیل (۱۹۸۸)، جنبش‌های مدرن در فلسفه‌ی اروپایی (۱۹۸۶) و گفت‌وگوهایی با متفکران معاصر قاره‌ای (۱۹۸۴) است.