در قلب این کتاب، پیام ساده، مستقیم و جاودانِ نادوگانگی قرار دارد. کلمهی نادوگانگی امروزه اغلب برای شرح سنت معنوی باستانی آدویتای هند استفاده میشود که بهسادگی به معنای نه دو است و به یگانگی ذاتی زندگی اشاره میکند. فقط یک واقعیت وجود دارد: یگانگی همهی چیزی که وجود دارد و ما را نیز شامل میشود.
این کتاب کیفیتی کاملاً دلسوزانه دارد که نمیتواند بهآسانی به قالب کلمات درآید. این نوشته بهصورت یادداشتی کامل از اقتدار بهنظر میرسد که متقاعدکننده است و احترام میگذارد. باوجوداین، هرکسی آزاد است که به آن گوش کند یا از آن دور شود و جف فوستر در این مورد صریح است. او میگوید وقتی شما در مورد موضوع نادوگانگی صحبت میکنید، همواره در مورد چیزی صحبت میکنید که نمیتوان در موردش صحبت کرد، حقیقتی است که نمیتوان گفت: نادوگانگی شیرجه زدن در رمز و راز است.
این قطعاً پیامی رهاییبخش است که باید با ذهنی باز آن را کاوش کرد! نیازی نیست بهمنظور یافتن حقیقت به جای دیگری برویم، زیرا آن همیشه در بلافصلِ روشنِ تجربهی مستقیمِ ما حاضر است. حقیقت همیشه به شکلِ هرآنچه لحظه به لحظه اتفاق میافتد، آشکار میشود. آن فقط این است... و این، نه هیچچیز دیگر. مسئله این است که ما همیشه از آنچه مقابل ماست دور میشویم: این هرگز کافی نیست. ما نیازی به جستوجوی بیپایان و طاقتفرسا برای رسیدن به آزادی معنوی نداریم. آن پیشاپیش عمیقاً در درون فضای طبیعی وجودِ راستینِ ما حاضر است. بااینحال، نیاز داریم این آزادی ذاتی را تشخیص دهیم و گرامی بداریم تا آن را از آنِ خودمان سازیم.