معیارهای کلی اختلال شخصیت باید برای اولین بار دیده شود. علاوه بر این، حداقل چهار معیار زیر نیز باید باشد:فعالیتهای کمی (اگر وجود داشته باشد) برای بیمار لذت بخش هستند.بیمار، سردی عاطفی، جداسازی احساسی یا تأثیرپذیری مسطح را نشان میدهد.بیمار ظرفیت محدود برای بیان احساسات گرم و ملایم برای دیگران و همچنین خشم را دارد.به نظر میرسد نسبت به مورد ستایش یا نقد قراگرفتن بی اعتنا باشد.علاقهٔ کمی برای ارتباط جنسی با دیگران دارد (با توجه به سن بیمار).تقریباً همیشه فعالیتهای انفرادی را انتخاب میکند.شیفتگی زیاد به مسائل فانتزی و تفکر و تأمل (به تنهایی) دارد.هیچ دوست نزدیکی ندارد یا علاقهای به داشتن آن ندارد (بعضی وقتها تنها یک عدد).هیچ حساسیتی نسبت به هنجارهای اجتماعی و کنوانسیونهای اجتماعی ندارد؛ حتی اگر دنبالکنندهٔ این مسائل باشد، یک رفتار غیر عمدی است.