معرفی، خرید و دانلود کتاب بنفشه جیغ می کشد

سوسن صبح پنج‌شنبه هفتم بهمن، به تهران رسید... با نگین از فرودگاه مستقیم به بیمارستان آمد... با جسیکا و لادن سلام و احوال‌پرسی کرد و آن‌ها را بوسید... دسته گلی را که برایم آورده بود روی سینه‌ام گذاشت و مدتی نگاهم کرد... چهره‌ای نیمه‌خندان اما بغض‌آلود داشت... دستم‌را گرفت و بوسید و روی گونه‌اش گذاشت...! هاله‌ای از اشک چشکانش‌را گرفت و گفت: - زندگی خودم و مامانم روُ به‌تو مدیونم...! وقتی نگین تلفن کرد و گفت، حس کردم دیگه نباید از چیزی فرار کنم، پنهون‌کاری و تغییر قیافه تموم شد...! - خوشحالم که تونستم راحتت کنم...! مطمئن باش که یه ذره متأسف نیستم...! حتی اگه اعدام بشم...! - میدونم فدای وجودت...! میدونم...! من دیگه باید برم...! - هنوز نرسیده...؟! - وقت نداریم...! برمیگردم فرودگاه و ساعت یک میرم اصفهان... از اونجا میرم پیش مامانم و همه چی روُ براش تعریف میکنم...! وقتی بفهمه، شکایتش روُ پس میگیره...! شنبه صبح شیرازم و میرم سراغ گلاره... زن دهکردی...! ده برابر پول خون اون روُ بهش میدم...! خونه و ماشین شیرازم روُ بهش میبخشم...! گلاره خیلی زن خوبیه، نگین گفت که عموحسین و خاله استشهاد پر کردن...! فتوکپی اون روُ گرفتم...! - بذار خستگیت در بره... - نه...! وقت تنگه...! شاهرخ هم فرداشب شیرازه...! اون میخواد بره مرکز زرهی...! من هم همراهش میرم...! باید با دست پر برگردیم...! همه روُ راه میندازیم...! به‌سمت نگین برگشت... - نگین...؟! بریم...؟! حرکت نکرده از هر دو خواستم تا گوششان را به دهانم بچسبانند...